شماره ركورد :
1305476
عنوان مقاله :
بررسي ترانه‌هاي سياسي در دوره پهلوي ( 1320 – 1357 )
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of Political Songs in the Second Pahlavi Period
پديد آورندگان :
محمدپور، محمدامين دانشگاه آزاد اسلامي واحد سيرجان - گروه زبان و ادبيات فارسي، سيرجان، ايران , بابا صفري، علي اصغر دانشگاه آزاد اسلامي واحد سيرجان - گروه زبان و ادبيات فارسي، سيرجان، ايران , ستوده، غلامرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد سيرجان - گروه زبان و ادبيات فارسي، سيرجان، ايران
تعداد صفحه :
21
از صفحه :
29
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
49
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
ترانه‌هاي سياسي , جامعه , دوره معاصر , دوره پهلوي , فرهنگ
چكيده فارسي :
ترانه‌ها به دور از پيچيدگي براي درك پيام‌ها، با استفاده از زمينه جذب كننده موسيقي توانسته‌اند پيام‌‌رسان هنري موثري براي عامه مردم باشند. پژوهش در ترانه‌ها به علت خاستگاه مردمي آن شيوه‌اي كارآمد براي فهم فرهنگ جامعه است، در اين جستار به روش تحليل محتوا، مقوله‌هاي سياسي در ترانه‌هاي دوره پهلوي (1320– 1357) بررسي و طبقه‌بندي شده‌اند و به نمونه‌هاي آن‌ها ‌پرداخته‌ايم. ترانه، اصطلاحي عام است كه به انواع قالب‌هاي شعري آهنگين يا همراه موسيقي به ويژه به تصنيف گفته مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهند كه ترانه‌هاي سياسي بخش قابل توجهي از ترانه‌ها را در برگرفته‌اند و بيشترين بسامد سياسي در ترانه‌ها نيز در دهه چهل و پنجاه شمسي پديد مي‌آيد. اين ترانه‌ها به بخش‌هاي ترانه‌هاي سياسي معاصر و سرودهاي سازمان‌هاي سياسي تقسيم‌بندي مي‌شوند. در اين ترانه‌ها كه با زندگي جامعه ارتباط دارند، تصاويري از بافت جامعه و سياست با گفتمان اختناق و نارضايتي ارائه شده‌اند. پيام‌هاي اعتراضي نيز در اين ترانه‌ها و تصنيف‌ها، به شكل يك شِكوه يا افشاي همراه با نااميدي از تغيير وضعيت موجود و گاه همچون دعوتي به يك مبارزه و فعاليت عليه وضع موجود بيان شده‌اند. مقولاتي كه در اين ترانه‌ها به كار رفته‌اند شامل انتقاد اجتماعي، ميهن دوستي و پيوستگي ملي، اختناق و اعتراض، انقلاب و اميد هستند.
چكيده لاتين :
The songs are the most effective artistic messengers to the community by using the music-absorbing context. Research in songs due to their popular origin is an effective way to understand the culture of society. For this reason, this paper examined social songs in the second Pahlavi period. After expressing the characteristics of social songs, these songs have been classified in terms of usage and content, and we have dealt with their examples. The song is a general term that refers to a variety of melodic or accompanying forms of poetry, especially duets, quatrains, and ballads. Research findings show that social songs cover a significant part of the songs and the highest social frequency in songs occurs in the sixties and seventies. These songs are divided into sections of contemporary political songs and anthems of political organizations. In these songs, the realities of society and resistance against the dictatorship of the Pahlavi government were presented.
سال انتشار :
1400
عنوان نشريه :
جامعه شناسي ايران
فايل PDF :
8736627
لينک به اين مدرک :
بازگشت