اثر دو بريس ساده و سنسوردار توراكولامبوساكرال بر سينتيك راه رفتن بيماران مبتلا به كمردرد

زمينه و هدف: كمر درد يك بيماري ارتوپدي شايع است كه تا حدود 80 درصد از جمعيت جامعه را در برخي از مراحل زندگي درگير مي‌كند. يكي از ابزارهاي مورد استفاده براي كاهش درد بريس است. ارتباط بين استفاده از بريس و پارامترهاي راه رفتن در افراد مبتلا به كمردرد به خوبي شناخته نشده است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر دو بريس ساده و سنسوردار توراكولامبوساكرال بر سينتيك راه رفتن بيماران مبتلا به كمردرد انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه شبه تجربي روي 15 زن و مرد مبتلا به كمردرد در آزمايشگاه بيومكانيك مركز سلامت و تندرستي دانشگاه محقق اردبيلي طي تابستان 1399 انجام شد. هر يك از شركت كنندگان راه رفتن در سه شرايط بدون بريس، با بريس سنسوردار و با بريس ساده را انجام دادند. نيروهاي واكنش زميني حين راه رفتن توسط دستگاه صفحه نيرو ثبت و مقايسه شدند. يافته‌ها: ميانگين سرعت راه رفتن در هنگام استفاده از سه حالت بدون بريس، بريس ساده و بريس سنسور دار تفاوت آماري معني‌داري نداشت. همچنين بريس‌هاي ساده و داراي سنسور بر دامنه‌هاي نيروي عكس العمل زمين، زمان اوج گيري و مقادير گشتاور آزاد اثر قابل توجهي نداشتند. نتيجه‌گيري: بريس‌هاي ساده و سنسوردار توراكولومبوساكرال بر روي سينتيك راه رفتن بيماران مبتلا به كمردرد فاقد اثرند.