ارتباط ميزان دانش تغذيه‌اي و سطح فعاليت بدني با شيوع سندرم متابوليك و برخي از عوامل خطر قلبي - عروقي در يك واحد نظامي

زمينه و هدف: داشتن رژيم غذايي مناسب حائز اهميت زيادي است. تعداد زيادي از عوامل خطرساز در بروز بيماري‌هاي قلبي عروقي موثرند كه با تغيير آنها مي‌توان از بروز اين بيماري كاست. اين مطالعه به منظور تعيين ارتباط ميزان دانش تغذيه‌اي و سطح فعاليت بدني با شيوع سندرم متابوليك و برخي از عوامل خطر قلبي عروقي در يك واحد نظامي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 97 نظامي ورزشكار و غيرورزشكار انجام شد. پرسشنامه دانش تغذيه‌اي استاندارد Wardle و Parmenter سال 1999 و پرسشنامه فعاليت بدني Baecke (Baecke Physical Activity Questionnaire) تكميل شد. نمره آمادگي جسماني آزمودني‌ها و شاخص‌هاي پيكري اندازه‌گيري شد. شيوع سندرم متابوليك بر اساس معيارهاي ATP III بازنگري شده و IDF محاسبه شد. يافته‌ها: ميانگين ميزان دانش تغذيه‌اي آزمودني‌ها متوسط به پايين بود. بين ميزان دانش تغذيه‌اي، سطح فعاليت بدني و نمره آمادگي جسماني و مقادير عوامل خطر قلبي عروقي همبستگي معني‌داري وجود داشت (P 0.05). همچنين بين ميزان دانش تغذيه‌اي، سطح فعاليت بدني و نمره آمادگي جسماني با پيشگيري سندرم متابوليك همبستگي معني‌داري وجود داشت (P 0.05). نتيجه‌گيري: با افزايش دانش تغذيه‌اي، سطح فعاليت بدني و نمره آمادگي جسماني، مقادير عوامل خطر قلبي عروقي كاهش و احتمال پيشگيري سندرم متابوليك افزايش مي‌يابد.