طراحي مدل انعطاف‌پذيري منابع انساني (مطالعه‌اي در سازمان‌هاي دولتي استان لرستان)

هدف پژوهش حاضر، طراحي الگوي انعطاف‌پذيري منابع انساني در سازمان‌هاي دولتي مي‌باشد. روش تحقيق مورداستفاده، روش كيفيكمي با ماهيت اكتشافي است. روش كيفي با استفاده از روش تحليل تم، با مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته انجام شد، سپس با بهره‌گيري از رويكرد ساختارگرا مورد تحليل قرار گرفت. با روش گلوله برفي، 17 نفر از اساتيد مديريت منابع انساني، به‌عنوان خبرگان انتخاب و داده‌هاي كيفي حاصل از مصاحبه‌ها در فرايند شش مرحله‌اي روش تحليل تم كدگذاري شد. در اين مراحل به ترتيب 344 كد اوليه، 112 تم فرعي و 11 تم اصلي حاصل و طبق آن مدل انعطاف‌‌پذيري منابع انساني طراحي شد. در مرحله كمي، براساس شاخص‌‌هاي حاصله، پرسشنامه‌‌اي طراحي و بين 138 نفر از مديران و كارشناسان خبره سازمان‌‌هاي موردمطالعه توزيع شد. پايايي پرسشنامه در پيش‌آزمون نمونه 30 تايي، با روش آلفاي كرونباخ و نرم‌افزار SPSS بالاي 80 درصد بود. پياده‌‌سازي عملياتي مدل، براساس تكنيك مدل‌‌سازي معادلات ساختاري انجام و سپس ضريب تأثير سازه‌‌هاي اصلي و فرعي آن با استفاده از نرم‌‌افزار ليزرل بررسي شد. نتايج تحليل يافته‌‌ها نشان داد مدل انعطاف‌‌پذيري منابع انساني در بخش دولتي شامل سه دسته از متغيرهاي فردي، گروهي و سازماني مي‌‌باشد. براي ايجاد انعطاف منابع انساني بايد در اين حوزه‌‌‌ها اقدام نمود.