كليدواژه :
اثربخشي , برنامه‌هاي فرهنگي- تربيتي , دانشگاه فرهنگيان , روش پيمايشي
چكيده فارسي :
برنامه ريزي فرهنگي، يكي از ابزارهاي مهم تكامل علمي و توسعه فرهنگي در هر جامعه مي باشد. توسعه فرهنگي به معناي به وجود آوردن شرايط و امكانات مادي و معنوي فرهنگي براي افراد جامعه، ايجاد تفكر توسعه در بين مردم، شناساندن جايگاه آنان، رشد و افزايش آگاهي و دانش، بسترسازي براي تحول و پيشرفت جامعه در اين زمينه مي باشد. بر اين اساس، هدف اصلي از اين پژوهش، ارزيابي ميزان اثربخشي برنامه هاي فرهنگي- تربيتي دانشگاه فرهنگيان قم بر اساس ديدگاه مدرسان انجام شده است. پژوهش از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ شيوه جمع آوري داده ها، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه اساتيد دانشگاه فرهنگيان (160 نفر استاد) بود. روش نمونه گيري تصادفي با استفاده از جدول مورگان، 113 نفر از اساتيد به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد. پرسش نامه شامل 30 سوال با 9 مولفه در مقياس 5 ارزشي ليكرت بود. پايايي پرسش نامه از طريق آلفاي كرونباخ 90/. به دست آمد. روايي محتوايي پرسش نامه توسط نظرات تخصصي اساتيد، مشاوران و صاحب نظران در حوزه تعليم و تربيت اخذ شد و پس از تاييد روايي اقدام به توزيع پرسش نامه ها گرديد. در بخش آمار توصيفي از درصد فراواني نسبي، ميانگين و انحراف معيار و در بخش آمار استنباطي از آزمون كولموگروف اسميرنوف و تي تك متغيره استفاده شد. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه از منظر اساتيد دانشگاه فرهنگيان، ويژه برنامه ها جهت بزرگداشت شهداء، برنامه هاي تربيتي، ويژه برنامه ها جهت مناسبت هاي ملي و مذهبي، برنامه هاي اردويي، بيشترين اثربخشي وكرسي هاي آزادانديشي، همايش ها و سمينارها و فوق برنامه ها، داراي كمترين اثربخشي بوده است. در كل از ديدگاه اساتيد برنامه بزرگداشت شهدا بيشترين و برنامه كرسي هاي آزادانديشي كمترين اثربخشي را داشته است.
چكيده لاتين :
Cultural planning is one of the important tools of the scientific evolution and cultural development in any society. Cultural development means creating the material, spiritual and cultural terms and facilities for the people of the society, creating the development thinking among the people, recognizing their position, growing and increasing the awareness and knowledge, contextualizing for the transformation and progress of the society in this domain.So, the aim of this study is evaluating the effect of cultural-educational plans of Farhangian university (Qom branch) based on the lecturers' viewpoints. It was an applied study in terms of the purpose, and it was a descriptive survey study in terms of data collection procedure. The research sample was consisted of 113 Farhangiān University lecturers who were selected from among 160 lecturers by Morgan method. The research instrument was a researcher-made questionnaire with 30 items with 9 components on a 5-point Likert Scale. The reliability of the questionnaire was computed through Cronbach Alpha (α = 0.9) and its content validity was checked by the educational professors, counselors and authorities' professional comments. After confirming the validity, the questionnaires were distributed among the research sample.
The descriptive statistics including the mean, standard deviation, and relative frequency percentage were used to summarize the data. Also, the inferential statistics including Kolmogorov Smirnoff test and Univariate T-test were used to analyze the data. The results indicated that from the perspective of Farhangiān University professors, special programs to commemorate the martyrs, educational programs, special programs for the national and religious occasions, and the camp programs had the most effectiveness and the free-thinking chairs, conferences, seminars and extra-curriculars had the least effectiveness. In general, from the point of view of the professors, the program of commemorating the martyrs had the most effectiveness and the program of free-thinking chairs had the least effectiveness.
