مدلسازي عددي بهسازي خاك هاي نرم با ستون هاي سنگي تحت عبور قطار پرسرعت

حمل ونقل ريلي داراي مزاياي منحصر به فردي نسبت به ساير روش هاي حمل و نقل است كه به عنوان مثال مي توان به آسيب پذيري كمتر زيست محيطي،كاهش آلودگي و ايمني بيشتر نسبت به ساير روش هاي حمل ونقل اشاره كرد. با توجه به كمبود زمين هاي داراي ظرفيت باربري مناسب قسمتهايي از مسير راه آهن بر روي خاك‌هاي نرم ساخته مي‌شود كه امكان ايجاد ناپايداري و نشست خطوط آهن دراين نوع خاك‌ها از دغدغه‌هاي اصلي مهندسان مي‌باشد. قطارهاي با سرعت بالا اين روزها در كشورهاي پيشرفته در جهت كاهش زمان سفر مورد استفاده قرار مي گيرند كه مي‌توانند باعث افزايش قابل‌توجه پاسخ‌هاي ديناميكي اجزا در خطوط راه‌آهن شوند به خصوص زماني كه قطار در سرعت بحراني حركت مي‌كند. يكي از روش هايي كه اخيرا به طور وسيعي براي بهسازي رسوبات نرم و خاك هاي ريزدانه سست مورد استفاده قرار مي‌گيرد، روش ستون سنگي مي‌باشد. هدف اصلي از انجام اين پژوهش، بررسي و كنترل ميزان نشست و پايداري بستر رس نرم و خاكريز راه آهن تحت عبور قطار پرسرعت به عنوان دو فاكتور مهم در بهره برداري و استفاده از مجموعه راه آهن مي‌باشد. در اين مقاله نحوه عملكرد ستون‌هاي سنگي در بستر حركت قطار هاي پرسرعت به منظور كاهش نشست خاك و جلوگيري از وقوع نشست‌هاي نامتقارن در شرايط مختلف و تحت تأثير عوامل مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان داد كه با افزايش طول ستون سنگي و كاهش قطر آن، نشست و نشست نامتقارن ناشي از عبور قطار پرسرعت كاهش مي‌يابد. همچنين افزايش سختي ژئوگريد موجب كاهش نشست مي‌شود.