خودكفايي آب شهري در مصارف غير شرب به روش استحصال آب باران در آرين شهر، خراسان جنوبي

استحصال آب باران يكي از روش هاي در دسترس و مكمل براي استفاده از آب هاي زيرزميني مي باشد كه در مناطق خشك و نيمه خشك از اهميت بسياري برخوردار است. هدف از اين پژوهش برآورد ميزان آب قابل استحصال حاصل از بارش سالانه آرين شهر واقع در خراسان جنوبي جهت مصارف غير شرب مي باشد. در اين پژوهش در مرحله اول داده هاي بارندگي ايستگاه كليماتولوژي آرين شهر، واقع در سطح شهر، براي دوره 1395-1354موردبررسي و تحليل قرار گرفت و متوسط بارندگي آرين شهر 183 ميلي متر محاسبه گرديد. در مرحله دوم بر اساس مطالعات تفضيلي شهرداري آرين شهر، ميزان مساحت شهر و همچنين كاربري هاي مختلف شهر تعيين گرديد و بر اساس ضريب رواناب هر كاربري، حجم رواناب قابل استحصال به‌صورت ماهانه، فصلي و سالانه تعيين گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد با توجه به وقوع بارش ها در فصل هاي زمستان و بهار، بيش ترين حجم آب قابل استحصال در ماه هاي آذر تا فروردين و به‌صورت فصلي در فصل زمستان و بهار قابل استحصال مي باشد. به‌صورت سالانه نيز ميزان 141636.2 مترمكعب رواناب از سطح شهر قابل استحصال خواهد بود كه مي تواند در مصارف مختلف برحسب نياز شهر مورداستفاده قرار گيرد.