مقايسه براهين تقسيم‌ناپذيري نفس و معلومات ذهني در فلسفه غرب و فلسفه اسلامي و پاسخ اشكالات فيزيكاليست‌‌‌‌ها

از مهم‌ترين براهيني كه بر تجرد نفس انساني در فلسفه غرب و فلسفه اسلامي آورده شده، برهان تقسيم‌ناپذيري نفس و حالات ذهني است. معروف‌ترين كسي كه در فلسفه غرب از اين برهان استفاده كرد دكارت بود. بعد از دكارت، اين براهين مورد مناقشاتي قرار گرفت و اعتبارشان زير سؤال رفت. در فلسفه اسلامي هم از اين سنخ براهين، به‌عنوان براهين مشهور تجرد نفس ياد مي‌شود. در فلسفه اسلامي هم اشكالاتي به آنها وارد شده است، اما فضاي غالب، اعتبارشان است. در اين مقاله سعي داريم ابتدا به تقرير اين براهين پرداخته و سپس پنج اشكالي كه از طرف فلاسفه ذهن و فلاسفه مسلمان به آنها وارد شده را جواب دهيم. اين پژوهش با روش كتابخانه‌اي  و با كمك گرفتن از توصيف و تحليل و نقد، سعي مي‌كند با رد اشكالاتي كه به اين برهان وارد است،  اثبات كند كه «برهان تقسيم‌ناپذيري نفس و حالات ذهني» برهاني معتبر است و مي‌توان از آن براي تجرد نفس انساني استفاده كرد.