تدوين كتاب هاي درسي علوم سياسي در سال هاي گذار؛ تاريخ مستند هشت كتاب علوم سياسي در مركز نشر دانشگاهي

با پيروزي انقلاب اسلامي، بازتعريف رشته‌هاي دانشگاهي، ازجمله علوم سياسي، مطابق با آرمان‌ها و انتظارات جديد مورد توجه قرار گرفت. روشن است كه در اين مسير، تدوين كتاب‌هاي جديدي ضرورت پيدا مي‌كرد و اصولا تاريخ علوم سياسي ايران بعد از انقلاب را نمي‌توان بدون توجه به سير تدوين و انتشار كتاب‌هاي درسي اين رشته نوشت. مقاله حاضر بر سال‌هاي گذار؛ يعني پيروزي انقلاب (1357) تا تاسيس شوراي عالي انقلاب فرهنگي (1363) تمركز دارد كه فعاليت‌هاي اوليه براي استانداردسازي، تدوين و انتشار كتاب‌هاي درسي دانشگاه‌ها انجام شد. در اين سال‌ها چند كتاب در كميته برنامه‌ريزي علوم سياسي ستاد انقلاب فرهنگي تصويب و از سوي مركز نشر دانشگاهي منتشر شد. بررسي مرور روند انتشار اين 8 اثر كه اغلب ترجمه بودند نشانگر مشكلات و دستاوردهاي تلاش‌هاي سال‌هاي گذار است. واقعيت آن‌‌كه ارتقاي كيفيت محتوايي آثار در اين مرحله، ازجمله به خاطر رعايت جدي قواعد ويرايشي در مركز نشر دانشگاهي، انكارناپذير است، همچنان‌كه مشكلات مهمي مانند تعداد اندك آثار منتشرشده در زمينه علوم سياسي و درضمن تاخير فراوان در روند ارزيابي، توليد و چاپ اين آثار وجود داشت. بنابراين در اين سال‌ها مي‌توان شاهد نخستين تكاپوهاي جامعه علمي براي بازبيني دروس و سرفصل‌ها و همزمان تدوين آثار جديد درسي در خلال مشكلاتي جدي‌تر؛ يعني بدبيني نخبگان نظام سياسي جديد به رشته‌هاي علوم انساني و همچنين انتظارات فزاينده عمومي از اين رشته‌ها براي كاهش مشكلات موجود، بود. با توجه به كمبود داده‌ها و مستندات مدون در اين زمينه، مطالعه حاضر به روش اكتشافي و با بهره‌گيري از منابع مركز نشر دانشگاهي انجام شده است.