تعيين اثر تمرين ذهني با دست برتر و غيربرتر بر يادداري فوري و تاخيري سرويس كوتاه بك هند بدمينتون

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثر تمرين ذهني با دست برتر و غير برتر بر يادداري سرويس كوتاه بك هند بدمينتون بود. تعداد 20 دختر با سن 12-14 سال از شهر گلدشت به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه تقسيم شدند. هر دو گروه تمريني در 30 جلسه به تمرين پرداختند كه در هر جلسه 50 اجرا از مهارت سرويس به صورت ذهني تصويرسازي شد. به منظور مقايسه دو گروه، از مدل آماري تحليل واريانس مركب و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده گرديد. در مقايسه درون گروهي، نتايج حاصل نشان مي دهد كه تمرين ذهني با دست برتر در محيط پويا و ورزش تعاملي معني دار نشد اما تمرين ذهني با دست غيربرتر معني دار شد(P 0.05). در مقايسه بين گروهي، نتايج معني دار به دست نيامد اما با توجه به اندازه اثربسيار پايين به نظر مي رسد تفاوت دو گروه به معني دار شدن بسيار نزديك است. يافته هاي پژوهش بيان مي كند كه مربيان و معلمان ورزش هاي تعاملي مي توانند از فوايد تمرين ذهني با سمت غيربرتر براي بهبود اجراي ورزشكاران خود در جلسات تمرين بهره گيرند.