طراحي مدل توسعه‌ي ورزش‌هاي تفريحي از طريق فناوري‌هاي نوين

امروزه فناوري در حال تبديل شدن به يكي از مهمترين عواملي است كه موجب بين‌المللي شدن رقابت در صنعت ورزش هاي تفريحي شده است. هدف از پژوهش حاضر طراحي مدل توسعه ورزش‌هاي تفريحي از طريق فناوري‌هاي نوين در ايران بود. اين تحقيق به روش آميخته انجام شد. در بخش كيفي از طريق روش نمونه‌گيري هدفمند و معيارمحور با 13 شركت كننده مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته انجام شد. براي تحليل داده‌ها نيز از روش تحليل مضمون استفاده شد. در بخش كمي بر اساس مضامين شناسايي شده از بخش كيفي پرسشنامه‌اي تنظيم شد كه ابعاد و مؤلفه‌هاي موجود را دربرمي‌گرفت. پس از تأييد روايي و پايايي پرسشنامه ها در بين 406 نمونه توزيع شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و تحليل عاملي تأييدي استفاده شد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد كه مضامين اصلي مدل توسعه‌ي ورزش‌هاي تفريحي از طريق فناوري‌هاي نوين به چهار بخش پيشرانه‌ها و محرك‌ها، چالش‌هاي بهره‌گيري از فناوري‌هاي نوين، فرصت‌هاي بهره‌گيري از فناوري‌هاي نوين و پيامدهاي بهره‌گيري از فناوري‌هاي نوين در توسعه‌ي ورزش‌هاي تفريحي تقسيم مي‌شوند. يكي از الزامات اين مدل سيستمي عمل كردن و تاكيد بر كاربرد فناوري‌هاي نوين در توسعه ورزش‌هاي تفريحي است. در حال حاضر افزايش تعامل انسان‌ها و تجهيزات فناورانه‌ي رايانه‌اي، در حال تسهيل روش‌هاي جديد استفاده از فناوري در محيط‌هاي ورزشي مي‌باشند و در آينده نيز فناوري تمامي بخش‌هاي ورزش و بخصوص فعاليت‌هاي تفريحي را دچار تغييرات ساختاري خواهد كرد.