انتخابي از جنس ميدانِ ورزش: تحليل گزينه‌هاي پست وزارت ورزش و جوانان با روش مك‌تور

ورزش تنها در ظاهر، غيرسياسي معرفي مي‌گردد؛ اما اين امر اجتماعي از ديرباز پهنه و ميدانِ ي براي رقابت بر سر قدرت در ميدانِ سياست بوده است. ميدانِ اغواكنندۀ ورزش در ايران، از نخستين روزهاي ساختارمند شدن، به غير از مقاطعي كوتاه، همواره شاهد حضور حكمراناني از جنس ديگر ميدانِ ‌ها، بوده است. حال آنكه توسعۀ ورزش يك فرآيند نظام‌مند، درهم تنيده و كاملا تخصصي است كه روزر به روز به پيچيدگي‌هاي آن اضافه مي‌گردد؛ در چنين بستري، بي‌ترديد سرمايه‌هاي انساني ميدانِ ‌ورزش كه داراي شناخت عميق و تجربه مناسب از ميدانِ ورزش‌اند، بهترين گزينه‌ها براي قرارگرفتن در رأس مديريت كلان ورزش‌اند. از اين‌رو، پژوهش حاضر با هدف تحليل گزينه‌هايي از ميان متخصصان مديريت ورزشي براي پست وزارت ورزش و جوانان است. بدين منظور با استفاده از تكنيك تحليل بازيگران و ابزار شبيه‌سازي برنامه‌ريزي استراتژيك به نام مك‌تور، ميزان تأثيرگذاري و تأثيرپذيري بازيگران كليدي ميدانِ ورزش بر يكديگر و همچنين شناسايي موضع هر يك از بازيگران نسبت به اهداف، مورد بررسي قرار گرفت. 17 نفر از خبرگان مديريت ورزشي كه بصورت كاملاً هدفمند انتخاب شده بودند، ماتريس‌هاي بازيگر–بازيگر و بازيگر–اهداف را تكميل نمودند. پيامدهاي بازيگران نسبت به اهداف، مقياس رقابت‌پذيري بازيگران، همگرايي و واگرايي بازيگران و اهداف، همچنين فاصله خالص بين بازيگران كليدي و اهداف، مورد بررسي دقيق، با نرم افزار قرار گرفت. هدف توسعه رفتار سياسي، مورد توجه خاص همه بازيگران ميدانِ ورزش قرار دارد. ساماندهي امور مربوط به جوانان و توسعه ورزش بانوان، نياز به تغييرات اساسي در ساختار و نگاه بازيگران دارد.