ارزش تشخيصـي ايمنوفلورسانس مستقيم برروي نمونه‌هاي بيوپسي مخاط و پوست قرارداده‌ شده در فرمالين ۱۰% در مقايسه با نمونه‌هاي قرارداده‌ شده در نرمال ‌سالين به ‌عنوان روش استاندارد طلايي در تشخيص گروهي از بيماري‌هاي تاولي خود ايمن

زمينه و هدف: ايمنوفلورسانس مستقيم (DIF) به‌عنوان روش استاندارد طلايي در تشخيص بيماري هاي تاولي خودايمن مطرح است. محيط مورد قبول براي حفظ نمونه هاي بيوپسي پوست و مخاط، قبل از معاينه ديف نرمال‌سالين، نيتروژن مايع و محلول ميشل است. گاهي پزشكان، نمونه بيوپسي گرفته‌شده براي ديف را در فرمالين ده درصد قرار مي دهند و گاهي نيز به‌صورت هم‌زمان درخواست ديف مي كنند و فقط يك نمونه مواجهه‌يافته با فرمالين و فرورفته در پارافين در دسترس است. در اين مطالعه معين‌كردن ارزش تشخيصي ديف روي نمونه هاي بيوپسي پوست و مخاط مواجهه يافته با فرمالين ۱۰% در مقايسه با نمونه هاي مشابه مواجهه‌يافته با نرمال‌سالين مورد بررسي قرار گرفت. روش اجرا: در ۷۴ بيمار (۳۸ بيمار تاولي و ۲۳ بيمار درماتيت مزمن) كه گروه دوم نقش كنترل سالم را داشتند، دو بيوپسي پانچ از كنار ضايعه از پوست يا مخاط انجام شد كه يكي در فرمالين ۱۰% گذاشته شد و در پارافين ثابت شد و يكي در نرمال‌سالين گذاشته شد و DIF روي دو نمونه انجام شد. يافته‌ها: حساسيت و ويژگي DIF با IgG، به‌ترتيب ۳۱ و ۱۰۰% در پمفيگوس، ۱۵ و ۹۳% در بي پي و با C3، ۳۹ و ۱۰۰% در پمفيگوس و ۷ و ۹۱% در بولوس پمفيگوييد بود. نتيجه‌گيري: DIF در نمونه هاي مواجهه‌ يافته با فرمالين نسبت به نرمال‌سالين در تشخيص پمفيگوس و بي پي كمتر حساس و تقريباً يكسان است؛ به‌ويژه در بيماران پمفيگوس وقتي فقط يك نمونه مواجهه‌يافته با فرمالين در دسترس است، سودمند است.