سنجش فاصلۀ اجتماعي دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد با چهار مليت افغانستاني، عراقي، هلندي و آمريكايي

بيشتر جوامع امروزي آميخته از مردماني با فرهنگ‌ها، مليت‌ها و قوميت‌هاي گوناگون هستند. امروزه، مهاجرت و ارتباط ميان مليت‌ها امري عادي و گاهي ضروري تلقي مي‌شود؛ ازاين‌رو، پذيرش مليت‌هاي مختلف از سوي يكديگر و نبود فاصلۀ اجتماعي بين آن‌ها امري لازم براي جوامع متكثر خواهد بود. ايران سال‌ها پذيراي تعداد زيادي از مهاجران افغانستاني و مسافران عراقي است.  با توجه به اهميت نحوه و كيفيت ارتباط بين مليت‌ها و نقش تعيين‌كنندۀ نگرش جامعۀ ميزبان در اين امر، اين مقاله با هدف بررسي نگرش دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد به چهار مليت عراقي، افغانستاني، آمريكايي و هلندي انجام شده است. روش پژوهش به شيوۀ پيمايشي بود. حجم نمونه 197 نفر بود كه به‌ روش تصادفي انتخاب شدند و مقياس بوگاردس را براي چهار مليت ذكرشده پر كردند. تحليل آماري داده‌ها نشان داد كه دانشجويان ايراني تفاوت چشمگيري در نگرش خود به اين چهار مليت دارند. مطابق با نتيجۀ اين پژوهش، هلند به‌عنوان نمايندۀ اروپاييان از بيشترين ميزان پذيرش در بين دانشجويان ايراني برخوردار است، در مقام‌هاي دوم و سوم به‌ترتيب آمريكا و افغانستان قرار دارند و در آخر، عراق كمترين ميزان پذيرش را در بين دانشجويان ايراني دارد.