هندسه دين در انديشه ماكس وبر

دين در گستره انديشه ماكس وبر يك پديده اجتماعي است. وبر با رويكرد كاركردگرايانه به تبيين دين پرداخته است. در نگاه كاركردگرايانه به دين مبدأ فاعلي و غايي هستي كنار گذاشته مي‌شود و صرفاً به گزاره‌هاي ديني بدون در نظر گرفتن ابتدا و انتهاي آن نگريسته مي‌شود، اما ماكس وبر برخلاف ساير جامعه شناسان صرفاً به نگاه كاركردگرايانه اكتفا نكرده است و در جامعه‌شناسي دين خود به بررسي ساير جنبه هاي دين نيز پرداخته است. دين در انديشه وبر مجموعه اي از تعاليم است كه شامل باورها و اخلاقيات براي رسيدن به رستگاري است. در اين انديشه خدا در رأس عالم به عنوان مبدا ارزش ها قرار مي گيرد، پيامبر به عنوان حامل پيام خدا و محرك تغييرات اجتماعي و منجي به عنوان واسطه اي بين خدا و مردم قرار مي گيرد كه مأمور رساندن دعا و خواسته‌هاي مردم به خدا و تضمين كننده رستگاري و كاهنده رنج ها است. در اخلاقيات نيز زهد و پرهيز از گناه دو مؤلفه اصلي است. ايمان به باورها و پاي بندي به اخلاقيات موجد وصول به رستگاري است. خدا، پيامبر، منجي، گناه، زهد و رستگاري كليدواژگاني هستند كه در اين نوشتار بر مباني روش توصيفي تحليلي هندسه دين در نگاه ماكس وبر را به تصوير كشيده است.