تهيه و ارزيابي نانو كمپلكس پروتئين-كوركومين با استفاده از پيوند دهنده عرضي خوراكي

سابقه و هدف: بهره مندي از تأثير تركيبات گياهي با خواص درماني، به فراهم زيستي مواد مؤثره آنها بستگي دارد. كوركومين داراي محدوديت‌هايي مانند پايداري و حلاليت كم و حساسيت به شرايط فرآوري و سيستم گوارشي است. اين تغيير با هدف بررسي افزايش پايداري كوركومين در نانوكمپلكس آلبومين و با ايجاد پيوند عرضي انجام شده است. مواد و روش‌ها: براي افزايش حلاليت و پايداري كوركومين، نانوكمپلكس كوركومينآلبومين تهيه شد. طرح آماري RSMFCCD جهت بهينه سازي سه فاكتور در تهيه نانوذرات استفاده شد. فاكتورها شامل درصد حجمي فاز آلي (4/6 11/11)، pH (73) و نسبت كوركومين (2000 5000 ميكرو گرم) بودند. براي ايجاد پيوند عرضي از گلوتارآلدئيد و تانيك اسيد استفاده شد. اندازه ذرات، پتانسيل زتا (به روش DLS)، مورفولوژي ذرات (FESEM، AFM) و نيز ايجاد پيوند عرضي (به روش روش نين هيدرين و FTIR) مورد بررسي قرار گرفتند. بررسي فاكتورها و پاسخ ها با استفاده از نرم افزار Design Exper.8 انجام شد. يافته‌ها‌: در روش تهيه كمپلكس با كوركومين، شرايط بهينه جهت توليد نانوذرات آلبومين در pH دور از نقطه ايزوالكتريك آلبومين و درصد حجمي فاز آلي 4/11 درصد بدست آمد. براي دستيابي همزمان به كوچكترين ذره با بيشترين ميزان درون پوشاني كوركومين و فاكتور مطلوبيت، كارايي بهينه در 3400 ميكروگرم كوركومين بدست آمد. كارايي درون پوشاني كوركومين 54/72 درصد و اندازه ذرات كوچكتر از 230 نانومتر بودند. كاربرد تانيك اسيد، موجب افزايش كارايي درون پوشاني كوركومين در نانوكمپلكس آلبومين شد (05/0p ). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه استفاده از نانوكمپلكس آلبومينكوركومين و تانيك اسيد به عنوان عامل پيوندي موجب افزايش درون پوشاني و پايداري كوركومين مي شود.