رابطه والدگري ذهن آگاهانه با كنش هاي اجرايي كودكان: نقش واسطه اي امواج مغزي

زمينه و هدف: والدگري ذهن آگاهانه باعث افزايش ظرفيت والدگري توأم با آرامش، ثبات و سازش يافتگي بيشتر، گرم تر شدن رابطه والدكودك، و عملكرد مناسب والدين از نظر تربيتي مي شود. هدف از اين پژوهش بررسي رابطه والدگري ذهن آگاهانه با كنش هاي اجرايي با در نظر گرفتن نقش وسطه اي امواج مغزي در كودكان است.روش: روش اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر روش گرد آوري داده ها از نوع همبستگي و مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل تمامي كودكان مراجعه كننده به كلينيك انديشه و رفتار شهر مشهد در سال 99-1398 بودكه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، 133 شركت كننده دختر و پسر (60 دختر، 73 پسر) 6 تا 12 سال به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي والدگري ذهن آگاهانه (مك كافري و همكاران، 2015)، كنش هاي اجرايي كودكان و نوجوانان (باركلي، 2012) و دستگاه نوروفيدبك استفاده شد. تحليل داده ها با روش مدل يابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم افزار SPSS23 و LISREL8/8 انجام شد. يافته ها: برآيندها نشان دادند كه الگوي پيشنهادي از برازش خوبي با داده ها برخوردار است. نتايج بين والدگري ذهن آگاهانه و كنش هاي اجرايي يك رابطه مستقيم (0/32 =β، 5/34= t) نشان داد. همچنين رابطه غيرمستقيم بين والدگري ذهن آگاهانه و كنش ه اي اجرايي از طريق موج آلفا (0/18 =β، 3/58= t) و (0/63 =β، 12/31= t)، موج بتا (0/15 =β، 3/16= t) و (0/57 =β، 9/32= t)، و موج تتا (0/12 =β، 1/25= t) و (0/22 =β، 4/14= t) وجود دارد.نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده والدگري ذهن آگاهانه هم به صورت مستقيم و هم به صورت غيرمستقيم از طريق امواج مغزي، با كنش هاي اجرايي در ارتباط است. نتايج اين پژوهش حاوي تلويحات كاربردي براي ارتقاء كنش هاي اجرايي كودكان در رابطه با والدگري است.