تأثير آموزش روانشناختي ذهنيت‌هاي طرحواره‌اي بر بهبود هيجان هاي تحصيلي دانش آموزان داراي اختلال‌هاي هيجاني و رفتاري

زمينه: اختلال هاي هيجاني و رفتاري، طيف وسيعي از اختلالات برون نمود، درون نمود و شيوه پايين (پرخاشگري، اختلال سلوك، افسردگي واضطراب، آگروفوبيا، اسكيزوفرنيا و...) را شامل مي شوند كه به طور قابل ملاحظه اي بر گستره اي از عملكردهاي تحصيلي، اجتماعي و شناختي كودكان و نوجوانان تأثير منفي مي گذارند. اگرچه مداخلات درماني متعددي به بهبود اين مشكلات پرداخته اند اما در زمينه تأثير آموزش هاي روانشناختي مبتني بر ذهنيت براي دانش آموزان داراي اين اختلال بويژه در زمينه هيجان هاي تحصيلي شكاف تحقيقاتي وجود دارد. لذا در اين مطالعه به اين مسأله كه آيا آموزش ذهنيت هاي طرحواره اي به دانش آموزان داراي اختلال هاي هيجاني و رفتاري در بهبود هيجان هاي تحصيلي آن ها مؤثر است، پرداخته شد. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش روانشناختي ذهنيت هاي طرحواره اي بر بهبود هيجان هاي تحصيلي دانش آموزان داراي اختلال هاي هيجاني و رفتاري بوده است. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش هاي شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون بود. با يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل بوده است. جامعه آماري شامل دانش آموزان دختر داراي اختلال هاي هيجاني و رفتاري (14 - 15) سال بودند كه از اين جامعه نمونه اي شامل 50 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هيجان هاي تحصيلي پكران (2002) و بسته آموزشي ذهنيت هاي طرحواره اي بود. جهت بررسي نتايج از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بهبود معناداري براي گروه آزمايش با افزايش هيجان هاي تحصيلي مثبت (F = 1441.43, P 0.05, η2 = 0.96) وكاهش هيجان هاي تحصيلي منفي(F=1957.47, p 0.05, η2=0.97)در مقايسه با گروه گواه وجود دارد. نتيجه‌گيري: آموزش روانشناختي ذهنيت هاي طرحواره اي به دانش آموزان داراي اختلال هاي هيجاني و رفتاري، بواسطه افزايش هيجان هاي تحصيلي مثبت و كاهش هيجان هاي تحصيلي منفي مي تواند موجب بهبود هيجان هاي تحصيلي آن ها و لذا تغييرات مثبت در عملكرد تحصيلي آن ها شود.