تعهد گروه‌هاي مسلح به عدم به كارگيري كودكان زير 15 سال در مخاصمات مسلحانه با تأكيد بر قضيه لوبانگا

مخاصمات مسلحانه همواره آثار مخربي بر جمعيت غير نظامي داشته است. كودكان به عنوان طبقه‌اي آسيب‌پذير از جمعيت غير نظامي، همواره نيازمند حمايت‌هاي بيشتر در مخاصمات مسلحانه بوده‌اند. واقعيت مخاصمات مسلحانۀ كنوني، ارائه حمايت‌هاي اضافي به كودكان را توجيه مي‌كند. از اين روست كه در قوانين نظامي اكثر كشورها، استخدام كودكان در نيروهاي مسلح ممنوع شده است. با اين حال، گروه‌هاي مسلح شركت‌كننده در مخاصمات مسلحانۀ غير بين‌المللي، با توجه به عدم برابري در منابع و امكانات و همچنين اين اعتقاد كه تعهدات حقوقي براي آنان الزام‌آور نيست، به طرق مختلف مانند غير رسمي، داوطلبانه و حتي اجباري، به استخدام كودكان مي‌پردازند. حقوق بشردوستانه و حقوق بين‌الملل كيفري با اتخاذ رويكردي موسع، تمامي اَشكال استخدام كودكان را ممنوع اعلام نموده است. از طرف ديگر، مسئله مورد توجه براي جامعه جهاني، مشاركت كودكان در مخاصمات مسلحانه است كه به روش‌هايي متفاوت مانند مشاركت مستقيم، غير مستقيم و انجام وظايف حمايتي صورت مي‌گيرد. با وجود ممنوعيت مشاركت مستقيم و غير مستقيم كودكان در مخاصمات مسلحانه مطابق با حقوق بشردوستانه، مسئله مهم انجام وظايف حمايتي در مخاصمات مسلحانه است كه با وجود فقدان ممنوعيت صريح در حقوق معاهداتي، ديوان بين‌المللي كيفري در اولين رأي خود در قضيه لوبانگا، در صورت وجود شرايط خاص، اين عمل را نيز ممنوع اعلام كرده است.