بررسي مباني توحيد در رازقيت

توحيد در رازقيت به معناي توحيد در رزق‌رساني است. اين مرتبه از توحيد از صفات فعلي پروردگار به‌شمار مي‌رود كه از رابطه رازق كه خداوند است با مرزوق كه از ويژگي‌هاي مخلوقين است، انتزاع شده است. در برخي از آيات قرآن صفت رازقيت به غير خدا نسبت پيدا كرده است. اين در شرايطي است كه توحيد در رازقيت به معناي انحصار رزق‌رساني براي خداوند است. قرآن كريم براي تبيين اين مفهوم به مباني خاصي از جمله: اعتقاد وجود به خدا در عالم، اعتقاد به ربوبيت الهي در كنار عقيده به خالقيت وي و اعتقاد به نظام سلسله‌ي طولي در توحيد افعالي اشاره مي‌نمايد. اين نوشتار درصدد آن است كه پس از بررسي كوتاهي درخصوص مفهوم رزق و انواع آن از نظر آيات و روايات، با بررسي مباني پيش‌گفته توحيد در رازقيت را به اثبات برساند.