بررسي اثر شيوع بيماري كرونا بر ستانده بخش‌هاي اقتصادي و توزيع درآمد از مسير صادرات غيرنفتي زيربخش‌هاي صنعتي

بر اساس آمارهاي رسمي منتشر شده از سوي گمرك جمهوري اسلامي ايران، ميزان صادرات بخش‌هاي صنعتي در چهار ماهه نخست سال 1399 نسبت به مدت مشابه سال 1398، به طور متوسط با كاهش 28 درصدي روبرو گرديد. در اين مقاله با استفاده از آخرين ماتريس حسابداري اجتماعي (SAM) سال 1395 با فرض تداوم روند مذكور در كل سال، آثار و تبعات شوك كاهش صادرات غيرنفتي كشور در پي شيوع ويروس كرونا بر توليد بخش‌هاي اقتصادي و توزيع درآمد در قالب رويكرد ضرايب فزاينده حسابداري محاسبه مي‌شود. سپس نتايج مذكور مبناي شناسايي پنج بخش مهم مبدأ و مقصد براي به‌كارگيري رويكرد تحليل مسير ساختاري زنجيره‌هاي اثرگذاري قرار مي‌گيرد. و همچنين مسيرهاي مهم اثرگذاري كاهش صادرات بر پنج زيربخش اقتصادي در چارچوب رويكرد تحليل مسير ساختاري شناسايي شده‌اند. يافته‌هاي مقاله حاضر نشان مي‌دهد كه اولاً ستانده كل به ميزان 49/6 درصد كاهش مي‌يابد. ثانياً توزيع كاركردي درآمد به ضرر مازاد عملياتي و جبران خدمات كاركنان تغيير مي‌كند به طوري‌كه به ترتيب كاهش 63/5 و 84/3 درصدي را تجربه مي‌كنند در حالي‌كه درآمد مختلط صرفاً 79/2 درصد كاهش مي‌يابد. ثالثاً با كاهش 23/3 درصدي درآمد خانوارهاي شهري و افت 98/2 درصدي درآمد خانوارهاي روستايي، توزيع نهادي درآمد نيز به ضرر خانوارهاي شهري تغيير مي‌كند. رابعاً توضيح‌دهندگي مسيرهاي عمده اثرگذاري كه با استفاده از رويكرد تحليل مسيرساختاري شناسايي شده‌اند از 45 درصد تا بيش از 99 درصد در نوسان است.