عنوان مقاله :
جرائم قابل گذشت و غيرقابل گذشت در نظام كيفري ايران
پديد آورندگان :
جعفرزاده ، سيامك دانشگاه اروميه - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه فقه و حقوق اسلامي , عليزاده ، حميد دانشگاه اروميه - دانشكده ادبيات و علوم انساني , جان نثار كهنه شهري ، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز
كليدواژه :
جرايم قابل گذشت , جرايمغيرقابل گذشت , جنبه عمومي جرم , جنبه خصوصي جرم , قانون كاهش مجازات حبس تعزيري مصوب 1399
چكيده فارسي :
درقانون آيين دادرسي كيفري و قانون مجازات اسلامي رويكرد قانون گذار به تفوق جنبه عمومي جرم بر جنبه خصوصي است. به طوري كه قانون گذار در ماده 8 قانون آيين دادرسي كيفري تمام جرائم را واجد جنبه الهي و در قانون مجازات اسلامي اصل را بر غيرقابل گذشت بودن جرائم گذاشته است. درواقع در ارتكاب هر جرم تزلزل در نظم عمومي جامعه مفروض است. در اين تحقيق به روش تحليلي - توصيفي جرائم قابل گذشت و غيرقابل گذشت در نظام كيفري ايران، بررسيشده است. درنتيجه، رويكرد مقنن در عدم تعيين ضابطه دقيق در تفكيك اين جرائم، ابهام در جرائمي كه شرعاً قابل گذشتاند، توسعه صلاحيت دادگاه كيفري دو، ابهام در نحوه تعيين مجازات شروع به جرم سرقت و كلاهبرداري در ماده 11 قانون كاهش مجازات حبس تعزيري مصوب 1399، عدم توجه به نظم عمومي در قابلگذشت بودن برخي جرائم مهم بهمانند كلاهبرداري كه مخل نظم عمومي اند و خصوص سازي عدالت كيفري، ناكارآمد تلقي مي شود..
عنوان نشريه :
پژوهشنامه حقوق كيفري
عنوان نشريه :
پژوهشنامه حقوق كيفري