راهبرد تركيبي در مدل‌هاي مردم سالار و اقتدارگراي فراگير سياست جنايي

سياست جنايي تركيبي كه مبتني بر فرايند آگاهانه و هدفمند تلفيق متغيرها با استفادۀ حداكثري از ظرفيت‌هاي دولتي و جامعوي ِ ملي و بين‌المللي براي كنترل پديده جنايي است، با تغيير گستره سياست جنايي، مرز بزه انگاري را از حقوق كيفري به حقوق اداري، انتظامي، صنفي و.. توسعه مي‏بخشد و با الهام از اسناد بين‏المللي و داخلي، راهبردها و تدابير متنوعي را توصيه و اتخاذ مي‏نمايد. مطالعات مبيّن آن است كه راهبرد سياست جنايي تركيبي در مدل مردم سالار با عدم انتزاع كامل از آزادي مداري  و با استحالۀ حقوق كيفري به نفع متغيرهاي بديل، شكل‎گيري هم افزايي ِ ايجابي و توان افزا را در برابر بزهكاري رقم مي‎زند، اما در مدل اقتدارگراي فراگير تقويت موازي اختيارات ِ نهادهاي نظارتي، هم‎گرايي سلبي و توان گير، همراه با تورم قوانين كيفري و پيش روي حداكثري در آزادي‎هاي مشروع شهروندان، خواهد بود.