بررسي تاثير سخت كوشي و خودكارآمدي بر ادراك از موفقيت ورزشي كاراته كاران زن استان كرمانشاه

سازه‌هاي روان‌شناختي بر پيشرفت‌هاي ورزشي تاثير‌گذارند. از سازه هاي تأثيرگذار مي توان سخت كوشي و خودكارآمدي را نام برد. افرادي كه خودكارآمدي بيشتري دارند، اهداف سخت تري را درنظر مي گيرند و تلاش بيشتري براي دستيابي به آن اهداف مي كنند. پژوهش حاضر، بررسي رابطه سخت كوشي، خودكارآمدي ورزشي و ادراك از موفقيت ورزشي كاراته‌كاران زن استان كرمانشاه است. پژوهش حاضر بر مبناي هدف از نوع كاربردي، از حيث روش به دست آوردن داده‌ها از نوع همبستگي است. جامعه آمارى اين پژوهش شامل كليه كاراته‌كاران زن استان كرمانشاه در سال 96 مي‌باشند. براي گزينش نمونه آماري با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي، با توجه به جدول كرجسي و مورگان، 278 نفر از 1000 نفر كاراته‌كار انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات از سه پرسشنامه فرم كوتاه سخت كوشي (كوباسا، 1979)، شامل 12 گويه ، پرسشنامه 12 سوالي ادراك از موفقيت ورزشي رابرتز و همكاران (1998) و پرسشنامه خودكارآمدي ورزشي10 سؤالي كرل و همكاران (2002) استفاده گرديد. روايى (محتوايي، همگرا و واگرا) و پايايى (بار عاملى، ضريب پايايى مركب، ضريب آلفاى كرونباخ) مناسب بودند. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌ها با استفاده از آماره آزمون t و ضرايب مسير (β) نشان داد نشان داد كه سخت كوشي بر خودكارآمدي و موفقيت ورزشي كاراته‌كاران استان كرمانشاه به ترتيب با ضريب مسير 0.88 و 0.61، تأثير قوي و معني‌داري دارد و خودكارآمدي ورزشي مى‌تواند نقش ميانجى‌گرى را در رابطه بين سخت كوشي و موفقيت ورزشي ايفا كند. موفقيت ورزشي هدف اصلي ورزش‌هاي قهرماني است. تاثير شرايط رواني در موفقيت ورزشكاران به خصوص ورزشكاران رزمي بر كسي پوشيده نيست با بررسي بيشتر متغيرهاي رواني مي‌توان براي كسب موفقيت در ورزش‌هاي قهرماني برنامه‌ريزي علمي و هدفمند انجام داد.