نقش زن در تاريخ‌نگاري باستاني پاريزي

باستاني پاريزي در تاريخ‌نگاري، به‌ويژه در حوزۀ تاريخ اجتماعي، صاحب سبكي ويژۀ خود است. در تاريخ‌نگاري او چند زمينۀ مطالعاتي از اهميت بسياري برخوردارند، از جمله تاريخ اجتماعي، نقش زن در تاريخ، و تاريخ‌نگاري محلي. در انديشه و نوشته‌هاي او تاريخ‌‌نگاري محلي، با تأكيد بر كرمان و پاريز، جايگاه مهمي دارد و نقش زن در تاريخ حلقۀ واسط ميان تاريخ‌نگاري محلي و تاريخ اجتماعي در آثار اوست كه بررسي اين موضوع هدف اصلي مقالۀ حاضر است. او جايگاه و نقش تاريخي زن را در مجموعۀ مقالات و كتاب‌هاي خود مانند «جاي پاي زن در تاريخ» و گذار زن از گدار تاريخ كاملاً نشان داده است. بستر مطالعاتي او براي پرداختن به اين موضوع تاريخ محلي است كه او گاه پاي را از كرمان فراتر مي نهد و در جست وجوي شواهد تحقيقي همۀ تاريخ‌هاي محلي را مورد توجه قرار مي‌دهد. باستاني پاريزي به جريان تاريخ‌نگاري معترض است كه از مطالعۀ نقش زن غلفت كرده است. به همين دليل مي‌كوشد جايگاه زن را در تاريخ محلي و ملي تبيين كند.