فراواني تظاهرات باليني اوليه بيماري‌هاي خونريزي‌دهنده در بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان بعثت شهر همدان در سال 1400-1399

سابقه و هدف اطلاع از تظاهرات باليني بيماري‌هاي خونريزي ‌دهنده، از نظر مديريت مناسب و اتخاذ استراتژي‌هاي پيشگيرانه بسيار مهم است. اين مطالعه با هدف بررسي فراواني تظاهرات باليني اوليه بيماري‌هاي خونريزي‌دهنده در شهر همدان انجام شد. مواد و روش‌ها در اين مطالعه مقطعي به روش سرشماري، تعداد 76 بيمار مبتلا به بيماري‌هاي خونريزي‌دهنده داراي پرونده پزشكي در بيمارستان بعثت طي سال 1399 تا 1400 از نظر سن، جنس، نوع بيماري خونريزي‌دهنده، تظاهر باليني اوليه، سطح فاكتور انعقادي، سابقه هموفيلي در خانواده، تعداد دفعات تزريق فرآورده خوني، نحوه دريافت فرآورده خوني و شدت بيماري بررسي شدند. داده ها با استفاده از آزمون مجذور كاي و نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها ميانگين سن بيماران 15.56 ± 24.60 سال و 82.92% مرد و 17.1% زن بودند. هماتوم(18.42%)، پتشي و اكيموز(18.42%)، خونريزي به دنبال ختنه(18.42%) و خونريزي از بيني(10.50%) شايع‌ترين تظاهر باليني اوليه بود. هموفيلي نوع A با 67.1% (66.77% شديد، 14.4% متوسط و 18.83% خفيف) شايع‌ترين اختلال بود. بين شدت هموفيلي با تظاهرات اوليه بيماري و نوع فرآورده دريافتي و هم‌چنين جنسيت از نظر تظاهرات باليني اوليه تفاوت معنا دار مشاهده نشد. نتيجه گيري در اين مطالعه، شايع‌ترين اختلالات خونريزي‌دهنده هموفيلي بين 1 تا 2 سالگي و سندرم گلانزمن بود و هماتوم، پتشي و اكيموز و خونريزي شايع ترين يافته بيماران هموفيلي بودند. اكثراً مبتلا به فرم شديد بيماري بودند و از نظر نوع، شدت و اولين تظاهرات باليني هموفيلي، تقريباً مشابه نتايج ساير مطالعه‌ها بود.