ارتباط بين پلي‎مورفيسم ژن SLCO2B1 و بروز عوارض دارويي ناشي از درمان‎هاي ضد رتروويروس در بيماران آلوده با HIV-1

سابقه و هدف ويروس HIV1 و بيماري ناشي از آن از بزرگترين معضلات بهداشتي جهان است. اگرچه درمان‎‌هاي ضد رتروويروسي تحول عظيمي در زندگي افراد مبتلا به وجود آورده‌اند اما خود اين درمان‌ها نيز با مشكلاتي از جمله بروز عوارض جانبي همراهند. عوارض پس از مصرف انواع داروها همواره به دلايل مختلفي ديده مي‌شوند. يكي از عواملي كه در ارتباط با عوارض مورد بررسي قرار مي‌گيرند، پلي مورفيسم‌هاي موجود بر سطح ژن‌ها هستند. مطالعه حاضر به بررسي ارتباط واريانت‌هاي rs2712816 و rs949069 موجود بر ژن SLCO2B1 كه از مهم‌ترين انتقال دهنده‎هاي داروهاي ضد رتروويروسي به درون سلول به شمار مي‌آيد و بروز عوارض جانبي در افراد HIV-1 مثبت تحت درمان پرداخته است. مواد و روش‌ها در يك مطالعه مقطعي، تعيين ژنوتيپ دو پلي‎مورفيسم rs2712816 و rs949069 بر روي 161 نمونه DNA بيماران مبتلا به HIV1 با روش PCRSSP انجام شد. اطلاعات باليني و آزمايشگاهي شامل داروهاي مصرفي و عوارض مشاهده شده از پرونده بيماران استخراج شد. ارتباط بين ژنوتيپ‎هاي مختلف و عوارض جانبي با آزمون كاي ‌دو و با نرم‎افزار 26 SPSS بررسي شد. يافته‌ها بررسي‌هاي انجام شده حاكي از معنا‌داري ارتباط بين ژنوتيپ AA در پلي‌مورفيسم rs949069 و بروز سرگيجه و كهير در افراد مورد مطالعه بود(P≤0.05 ). هم‌چنين پلي‌مورفيسم rs2712816 ارتباط چشمگيري با بروز عوارض جانبي نشان نداد. نتيجه گيري عوامل مختلفي در بروز عوارض جانبي ناشي از درمان ضد رتروويروسي دخيلند، با توجه به نتايج آماري به دست آمده در اين تحقيق، پلي‌مورفيسم rs949069 يكي از اين عوامل است.