تأثير معنويت درماني مبتني بر مثبت‌انديشي بر سلامت معنوي، سرسختي روان‌شناختي و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به بتاتالاسمي ماژور

سابقه و هدف بيماران بتاتالاسمي ماژور در برخورد با عوارض آن از مشكلات روان شناختي رنج مي‌برند. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير معنويت درماني مبتني بر مثبت ‌انديشي بر سلامت معنوي، سرسختي روان شناختي و اضطراب مرگ زنان مبتلا به بتاتالاسمي ماژور در شهرستان خرم آباد بود. مواد و روش‌ها اين پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد بود. جامعه آماري اين پژوهش زنان مبتلا به بتاتالاسمي ماژور مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد مدني شهر خرم‌آباد در سال 1400 بودند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس 40 نفر از آن‌ها انتخاب و به صورت تصادفي در گروه آزمايش(20 نفر) و شاهد(20 نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش 12 جلسه معنويت درماني مبتني بر مثبت انديشي دريافت كرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي بهزيستي معنوي پالوتزين و اليسون، سرسختي روانشناختي كوباسا و اضطراب مرگ تمپلراستفاده گرديد. يافته‌ها نتايج تحليل كوواريانس چند متغيره و تك متغيره نشان داد كه معنويت درماني مبتني بر مثبت انديشي، تاثير معناداري بر بهبود سلامت معنوي(6.64 ± 41.50)، سرسختي روان شناختي(8.38 ± 50.15) و اضطراب مرگ(0.91 ± 6.45) زنان مبتلا به بتاتالاسمي ماژور گروه آزمايش داشته است(P 0.001).  نتيجه گيري با توجه به نتايج پژوهش، مداخله معنويت درماني مبتني بر مثبت انديشي موجب بهبود سلامت معنوي، سرسختي روان شناختي و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به بتاتالاسمي ماژور گرديده است.