بررسي اثر آماده سازي سطح بر روي كيفيت اتصالات چسبي پليمرهاي گرماسخت تقويت شده با الياف شيشه

امروزه استفاده از مواد مركب به دليل خواص ويژه استحكامي وهمچنين ساير ويژگي هاي منحصر به فرد در صنايع مختلف افزايش يافته است. يكي از موارد مهم در حين ساخت و مونتاژ اين گونه مواد، اتصال آن ها به همديگر مي باشد. در اين مقاله اتصال قطعات گرماسخت با آماده سازي سطحي به كمك پرتوليزر مورد بررسي قرار گرفته است. هدف اصلي بررسي مكانيزم هاي چسبندگي سطحي بهتراتصال نسبت به سطح ساده و همچنين ايجاد رويكردهاي عملي جهت افزايش قدرت چسبندگي اتصال قطعات گرماسخت و استفاده از اين فرايند به عنوان تكنيك مقرون به صرفه است. كامپوزيت ها از رزين اپوكسي گرما سخت (كه بعد از 12 ساعت در دماي محيط سخت مي شوند) و از الياف دو بعدي بافته شده شيشه ساخته و بعد از گرمادهي حجمي با دماي 180تا200درجه سانتي گراد توسط چسب متصل شدند. در اين پژوهش سطح همپوشاني قطعه توسط ليزر در الگوهاي دايره اي حكاكي شده و قطعات خام به صورت پوليش دستي و سايش مكانيكي آماده شدند. نتايج حاصل نشان مي دهند كه با بررسي اثر زبري سطح و ضخامت كامپوزيت بر استحكام اتصال، بيشترين مقدار استحكام برشي مربوط به سطح زبر در مقايسه با ديگر روش هاي آماده سازي است كه در نمونه هاي مزبور، نيروي 450 نيوتن مي باشد. آماده سازي سطح مقدار نفوذ چسب در قطعات را افزايش داده و استحكام كششي را گسترش مي دهد.