تاثير سطوح مختلف ورمي‌كمپوست بر عملكرد گل و اجزاي آن در ژنوتيپ‌هاي گل محمدي ‏(‏Rosa damascena Mill‏) در استان گلستان

به منظور بررسي تاثير ورمي‌كمپوست بر عملكرد گل و اجزاي آن در ژنوتيپ هاي گل محمدي، آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي گلستان در سال هاي 1399-1397 اجرا گرديد. در اين طرح عامل اول ورمي‌كمپوست در سه سطح (صفر، 5 و10 تن در هكتار) و عامل دوم ژنوتيپ هاي گل محمدي در چهار سطح (كاشان، سمنان، آذربايجان غربي و گلستان) بودند. در اين آزمايش ارتفاع متوسط پايه، تعداد گل در پايه، قطر گل، وزن گل تازه در پايه، وزن گل خشك در پايه، عملكرد گل تازه و عملكرد گل خشك براي هر تيمار اندازه‌گيري شدند. نتايج نشان داد در بين تركيب هاي تيمار‌ي از نظر تمامي صفات مورد مطالعه تفاوت معني‌داري در سطح احتمال يك درصد وجود داشت. بيشترين ارتفاع متوسط بوته، بيشترين تعداد گل در بوته، بيشترين قطر گل، بيشترين عملكرد گل تازه و عملكرد گل خشك، در تمامي ژنوتيپ ها در حالت كاربرد حداكثر ورمي‌كمپوست (ده تن در هكتار) حاصل گرديد. از نظر عملكرد گل، ژنوتيپ كاشان با عمكرد گل تازه 2319.35 كيلوگرم در هكتار و عملكرد گل خشك 651.22 كيلوگرم در هكتار داراي بيشترين و ژنوتيپ گلستان با عملكرد گل تازه 1317.16كيلوگرم در هكتار و عملكرد گل خشك 452.23 كيلوگرم در هكتار كمترين عملكرد گل را داشتند. همچنين ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ بين برخي صفات كمي در اين آزﻣﺎﻳﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻋﻤﻠﻜﺮد گل خشك در ﻫﻜﺘـﺎر راﺑﻄـﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و بالايي با تعداد گل در پايه (0.95=r) و عملكرد تازه گل (0.96=r) داشت.