ارزيابي تنوع ژنتيكي برخي ژنوتيپ‌هاي منتخب گردو با استفاده از خصوصيات مورفولوژيكي و ‏پومولوژيكي

شناسايي و گزينش ژنوتيپ‌هاي برتر در مناطق مختلف كشور است يك روش اصلاحي سودمند در گردو است. اين پژوهش به منظور ارزيابي تنوع ژنتيكي برخي ژنوتيپ‌هاي منتخب گردو با استفاده از ۱۹ صفت كمي و كيفي مرتبط با خصوصيات مورفولوژيكي و پومولوژيكي بر اساس توصيف‌نامه IPGRI )با برخي تغييرات( بر روي ۲۸ ژنوتيپ گردو در سال‌هاي ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ در ايستگاه تحقيقات گروه علوم باغباني دانشگاه تهران صورت گرفت. نتايج بررسي نشان داد كه بيشترين درصد مغز (۱۲/۶۹ و ۱۴/۶۷ درصد) به ترتيب متعلق به ژنوتيپ‌هاي UTW10 و UTW09 بودند. ژنوتيپ‌هاي UTW05 و UTW07 دير برگ‌ده‌ترين بودند. ژنوتيپ‌هاي UTW09 و UTW05 به ترتيب بيشترين وزن مغز با ميزان ۰۵/۸ و ۸۷/۷ گرم را دارا بودند. ژنوتيپ‌هاي UTW22 و UTW05 به ترتيب با ۴۸/۱۴ و ۹۳/۱۳ گرم بيشترين وزن خشك ميوه را به خود اختصاص دادند. بر اساس تجزيه خوشه‌اي، ژنوتيپ‌هاي با صفات مطلوب تر از ساير ژنوتيپ‌ها جدا شدند. از جمله عوامل كه در تفكيك خوشه‌هاي اصلي نقش دارند مي‌توان به صفات وزن خشك ميوه، وزن مغز ميوه، طول، قطر و عرض خشك ميوه، درصد مغز، گوشتي بودن مغز، پر بودن مغز و وضعيت خزان‌كنندگي برگ‌هاي ژنوتيپ‌ها اشاره كرد. نتايج تجزيه همبستگي ساده صفات، وجود همبستگي مثبت و منفي معني‌داري را بين برخي صفات مهم نشان داد.  در مجموع ژنوتيپ‌هاي UTW01، UTW04، UTW06، UTW07، UTW08، UTW20 و UTW22 به دليل بسته بودن روزنه انتهايي خشك ميوه، روشن بودن مغز، سهولت جدا شدن مغز از پوست چوبي، باردهي جانبي، درصد مغز بالا به عنوان ژنوتيپ‌هاي اميدبخش انتخاب شدند.