بررسي عوامل مؤثر بر ميزان اثربخشي به‌ كارگيري كاركنان قراردادي در فراجا

هدف: پرورش انسان هاي زبده و توانمند كه از آن به عنوان توسعه منابع انساني ياد مي شود، ضرورت اجتناب ناپذيري است كه سازمان ها براي بقاء و پيشرفت در جهان دگرگون شونده امروزي سخت بدان نيازمندند. اين پژوهش با هدف بررسي ميزان اثربخشي به‌كارگيري كاركنان قراردادي در مأموريت‌هاي ناجا انجام گرفته است روش: تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي است و به روش پيمايشي – تحليلي انجام شده. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده شده است. جامعه آماري شامل كليه كاركنان قراردادي صفي و ستادي و همچنين مديران و فرماندهان لايه هاي اول و دوم شامل راهور، پشتيباني قرارگاه و پليس اطلاعات و امنيت اخلاقي ناجا است. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان با توجه به جامعه آماري، تعداد 101 نفر از بين كاركنان و 23 نفر از بين مديران و فرماندهان محاسبه گرديد و روش نمونه‌گيري، چند مرحله‌اي استفاده شد، يعني تركيبي از شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي و تصادفي ساده. ضريب آلفاي كرونباخ براي آزمون پايايي در اين تحقيق نمره 92/. به دست آمده است. يافته ها : با توجه به يافته هاي مربوط مشخص مي شود كه عوامل محيطي از نظر مديران و كاركنان داراي بيشترين عامل ميزان اثربخشي و عامل رفتاري نيز از كمترين ميزان اثربخشي در سازمان فراجا برخوردار بوده است. براساس تحليل رگرسيوني انجام شده ، متغيرهاي مستقل انتصاب و ارزشيابي و جذب و استخدام از ابعاد عوامل ساختاري و متغيرهاي مستقل انگيزش و هدفمندي، رهبري و مديريت، آموزش و بالندگي و امنيت شغلي از ابعاد عوامل رفتاري با متغير اثربخشي سازماني، ارتباط معناداري دارند. نتايج: بررسي نتايج نشا ن مي دهد مديران و معاونان سازمان بايد با به كارگيري نقاط قوت قابل بهبود با استفاده از كاربرگه هاي تكميل شده ارزشيابي، خلق تغييرات و جست و جوي فرصت هاي جديد، اثربخشي سازماني كاركنان قراردادي را افزايش دهند.