اثر نانوذره اكسيد روي (ZnO) عامل‌دار شده با گلوتاميك اسيد و كنژوگه با تيوسمي كاربازيد (TSC) بر روي بيان ژن‌هاي Bax، bcl2 و caspase3 در رده سلولي آدنوكارسينوماي معده

كنژوگه كردن نانوذرات فلزي با تيوسمي كاربازيد يا مشتقات آن مي توند منجر به بهبود پايداري و قابليت ضدسرطاني آنان از طريق القاء آپوپتوزيس در سلول‌هاي سرطاني شود. بنابراين، هدف از اين مطالعه سنتز نانوذرات اكسيد روي عامل دار شده با گلوتاميك اسيد كنژوگه شده با تيو سمي كاربازيد (Zn@Glu/TSC) و سپس ارزيابي قابليت ضد سرطاني آنان از طريق سنجش سميت سلولي و بيان ژن‌هاي دخيل در تنظيم آپوپتوزيس در سلول‌هاي آدنوكارسينوماي معده (AGS) است. ويژگي‌هاي فيزيكيشيميايي  نانوذرات سنتز شده از طريق آناليزهاي FTIR، ميكروسكوپ الكتروني نگاره و گذاره و اندازه‌گيري پتانسيل زتا تعيين گرديد. ميزان سميت سلولي و دوز مهاري ميانه نانوذرات بر سلول‌هاي AGS  از طريق آزمايش MTT تعيين گرديد. سپس ميزان بيان ژن‌هاي caspase3، bax و bcl2 در سلول‌هاي مواجهه يافته با نانوذرات از طريق آزمايش Real time PCR مورد ارزيابي قرا گرفت. نتايج نشان داد كه نانوذرات ساخته‌شده كروي بوده و داراي اندازه 10 تا 90 نانومتر بودند. ماهيت ذرات توسط  طيف‌سنجي FTIR تائيد شد و مقدار پتانسيل زتا نيز mV 11.7 به دست آمد. نانوذرات ساخته‌شده در غلظت‌هاي µg/mL 15.62 و  بالاتر به‌طور چشمگيري باعث كاهش زنده‌ماني سلول‌هاي AGS شدند و مقدار دوز مهاري ميانه µg/mL 90 به دست آمد. همچنين، در سلول‌هاي مواجهه يافته با نانوذرات بيان ژن‌هاي caspase3 و bax به ميزان 1.67 و 1.80 برابر افزايش داشت درحالي‌كه ميزان بيان ژن bcl2 به ميزان 0.70 برابر در مقايسه با سلول‌هاي كنترل كاهش معني‌دار داشت.