اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر افسردگي، كيفيت زندگي و ميزان كورتيزول سرم در افراد افسرده

افسردگي در حال حاضر يك بيماري مزمن شايع در اغلب جوامع سراسر جهان است كه مي‌تواند عملكرد نرمال را مختل كند، افكار افسردگي ايجاد كرده و بر كيفيت زندگي تاثير منفي بگذارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كيفيت زندگي، افسردگي و ميزان كورتيزول در افراد مبتلا به افسردگي است.۳۰ زن مبتلا به افسردگي به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه تجربي(15نفر) و كنترل (15نفر) تقسيم شدند. براي آزمودني هاي گروه تجربي جلسات درماني به مدت هشت جلسه 90 دقيقه اي در هفته برگزار گرديد و گروه گواه هيچ درماني دريافت نكردند. براي اندازه گيري متغيرها از پرسش نامه هاي افسردگي بك ((BDIII و كيفيت زندگي SF36 در دو نوبت (قبل و بعد درمان) استفاده شد و به منظور بررسي اندازه گيري سطح كورتيزول، نمونه گيري خون بين ساعت 8 الي 10صبح  قبل از شروع اولين و بعد از آخرين جلسه درمان به عمل آمد. براي تحليل داده ها از آزمون آماري تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي در مرحله پيش آزمون پس آزمون باعث كاهش افسردگي و كورتيزول به ترتيب از ميزان 23.87 و 14.48 به 10.13 و 11.95 و افزايش كيفيت زندگي از ميزان 32.90 به 83.52  در گروه آزمايش شد (0.001 p). بر اساس يافته هاي تحقيق حاضر مي توان چنين نتيجه گيري كرد كه شناخت درماني مبتني بر ذهن اگاهي مي تواند وضعيت رواني و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به افسردگي را بهبود بخشد.