ارزيابي وضعيت آموزشي كودكان 1 تا 3 ساله در مهدهاي كودك شهر تهران در سال 1398

كودكان تحت تاثير محيط خود قرار مي‌گيرند، و اين امر بر رشد آنان تاثير دارد. لذا كيفيت محيط آموزش و مراقبت از كودكان در ميزان تاثيرگذاري اين دوره‌ها نقش ايفا مي‌كند. يكي از راهكارها جهت بهبود كيفيت در محيط‌هاي آموزشي، ارزيابي كيفيت مهدهاي كودك مبتني بر ابزاري جامع مي‌باشد. هدف از اين پژوهش ارزيابي وضعيت آموزشي و مراقبتي(فضا اسباب واثاث، فعاليت‌هاي روزانه براي مراقبت شخصي، زبان و كتاب، فعاليت‌هاي يادگيري، تعاملات، ساختار برنامه مركز) براي كودكان1 تا 3 سال در مهدهاي كودك شهر تهران بوده است. روش پژوهش: جامعه آماري پژوهش كليه مهدهاي كودكٍ غير دولتي داراي مجوز رده سني شيرخوار و نوپا(1تا 3 سال)، زير نظر سازمان بهزيستي شهر تهران در سال 98(580 مهدكودك) وحجم نمونه 90 مركز تعيين شده است. روش نمونه‌گيري تصادفي_خوشه‌اي بوده است و از مقياس سنجش كيفيت مراكز نگه‌داري و آموزش كودكان( ITERS-3) استفاده شده است. در اين پژوهش از شاخص‌هاي توصيفي(فراواني، ميانگين، انحراف استاندارد، كجي و كشيدگي) و شاخص‌هاي استنباطي(آزمون t تك نمونه اي) و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از(spss21) استفاده شد. يافته‌ها: مهدهاي كودك در شاخص‌هاي فضا و اسباب و اثاث، فعاليت‌هاي روزانه براي مراقبت‌، زبان و كتاب‌، فعاليت‌هاي يادگيري‌، تعاملات‌، ساختار برنامه‌، با اختلاف معنادار پايين‌تر از ميانگين معيار(ميانگين 4) بودند و لذا وضعيت مطلوبي نداشتند. بحث و نتيجه‌گيري: عدم آگاهي والدين نسبت به اهميت محيط آموزشي مهدهاي كودك، عدم مهارت مربيان مهدهاي كودك، نبود ابزار جامع براي ارزيابي محيط آموزشي، نظارت ناكافي بر مهدهاي كودك و عوامل اقتصادي موجب وضعيت نامطلوب محيط مراقبتي مي‌شود.