مقايسه تطبيقي برنامه آموزش پيش از دبستان ايران و كره جنوبي

پژوهش حاضر با هدف مقايسه تطبيقي آموزش پيش از دبستان ايران و كره جنوبي انجام شد. روش پژوهش: از نظر هدف كاربري و از نظر ماهيت ، تحليلي-توصيفي با استفاده از تكنيك برودي بود. جامعه آماري مورد مطالعه كليه اسناد مربوط به آموزش پيش دبستان دو كشور ايران و كره جنوبي اعم از مقالات موجود در سايت جهاد دانشگاهي و اسناد سايت وزارت آموزش و پرورش ،پايان نامه هاي مربوط به نظام آموزش وپرورش پيش از دبستان كشور هاي مختلف مندرج در سايت ايران داك و مجموعه مقالات كنگره هاي علمي پيش دبستان، در سال 1399بود. روش هاي گرد آوري اطلاعات كتابخانه اي و از روش فيش برداري استفاده شد و براي تحليل داده ها از تحليل محتوا به صورت توصيفي-تحليلي با استفاده از چهار مرحله تكنيك برودي(توصيف ، تفسير ، مقايسه و همجواري) استفاده گرديد. يافته‌ها: از نظر شباهت ها و تفاوت ها، در هردو كشور، پيش دبستاني اجباري مي باشد. فقدان قوانين و مقرارت قابل قبول براي مربيان، آموزش ها و مدارك تحصيلي پايين و گاهي استفاده از معلمان بازنشسته آموزش و پرورش، نسبت مربي به دانش اموز 1 به 25 ، كمبود فضاي آموزشي و عدم تناسب محيط و امكانات با سن كودك و مديريت متمركز در ايران، در مقابل دركره جنوبي دوره دو ساله و با تاييد دانشگاه و با مدارك بالاتر در كودكستان، نسبت مربي به دانش اموز 1 به 21، تناسب محيط و امكانات با سن كودك و مديريت غير متمركز ديده مي شود. از نظر هزينه هاي دولت در زمينه آموزش پيش دبستاني هر دو كشور ايران و كره جنوبي در مقايسه با كشور هاي پيشرفته هزينه كمي در اين زمينه اختصاص داده اند. بحث و نتيجه گيري: كمبود هاي موجود در سيستم آموزش پيش از دبستان ايران سبب كاهش سطح كيفي آموزش و مراقبت از كودكان شده و در نتيجه به هنگام ورود به دوره آمادگي شرايط و انگيزه لازم را براي آموزش ندارند و بدون مشاركت و سرمايه گذاري قوي دولت دستيابي به توسعه كمي وكيفي دوره پيش دبستاني با موانع بسيار جدي علي الخصوص در زمينه آموزش كودكان خانواده هاي كم درآمد و مناطق دوزبانه و مربيان مجرب روبرو است و اين امر در سايه فرهنگ سازي درست، مشاركت بيشتر دولت و ارتقاء سطح كمي و كيفي مراكز پيش دبستاني امكان پذير است.