اثربخشي فعاليت هاي پروژه طيف بر توجه ديداري در كودكان پيش دبستاني

مقدمه: توجه يكي از فرايندهاي اصلي شناختي و مرحله ابتدايي هر يادگيري است كه ميتواند توانمندي آتي كودكان پيش دبستاني را به خوبي پيشبيني كند. لذا پژوهش حاضر با هدف اثربخشي آموزش مبتني بر هوش چندگانه گادنر بر توجه ديداري در كودكان پيش دبستاني انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش شبه آزمايشي(پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل) است. جامعه ي آماري كودكان 6 ساله پيش دبستاني كه در مهدكودك هاي خصوصي(زير نظر سازمان بهزيستي) منطقه 15 تهران، در سال97-98 حضور دارند، است و حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و 30 كودك به صورت تصادفي در دو گروه مساوي آزمايش (15نفر) و گروه كنترل (15نفر) قرارگرفتند. ابزار جمع آوري داده ها، براي سنجش توجه ديداري و سرعت پردازش خرده مقياسهاي خط زني و نماديابي آزمون هوش وكسلر كودكان ويرايش چهار(2003)بود. پس از اجراي آزمونهاي مذكور و انتخاب گروه آزمايش، آموزش براساس مدل هوش چندگانه گاردنر روي گروه آزمايش در 10 جلسه45 دقيقه اي و هفته اي 2 جلسه اجرا شد. محاسبات انجام شده در دو گروه آمار توصيفي و تجزيه و تحليل آمار استنباطي (كوواريانس) به وسيله نرم افزار SPSS-24 موردتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج حاصل از آزمون تحليل كوواريانس نشان ميدهد فعاليتهاي پروژه طيف (سه هوش بدني–جنبشي ، ديداري- فضايي و زباني–كلامي) موجب بهبود عملكرد توجه ديداري به طور معنادار مي شود. بحث و نتيجه‌گيري:‌ استفاده از حالت تدريس نظريه هوش چندگانه ميتواند به طور موثر كودكان را به توجه فعالانه به محتواي يادگيري راهنمايي كند و موجب افزايش برخي از ظرفيت هاي شناختي دركودكان ميگردد. لذا آموزش بر پايه هوش هاي چندگانه گاردنر به تقويت توجه ديداري كمك خواهد كرد.