بررسي فضايل علوي(ع) در معراج پيامبر اكرم(ص)

معراج پيامبر اكرم (ص) سيروسفري مادي و معنوي از زمين تا مافوق آسمان‌هاي هفتگانه يعني مقام قرب «او ادني» است و هدف اصلي آن به استناد آيه‌ي اول سوره «الاسراء» و آيه‌ي هجدهم سوره «النجم» تماشاي گزيده‌اي از آيات بزرگ الهي است. پيامبر اكرم (ص) در اين سير با مجموعه بزرگ و متنوعي از موضوعات و مشاهدات ازجمله ديدار با پيامبران و فرشتگان، طوبي و سدره المنتهي، بهشت و جهنم و... مواجه مي‌شوند. در اين ميان ازآنجاكه بخش عظيمي از ظرفيت معراج نبوي صرف نمايش و بيان فضائل علوي گرديده است؛ پژوهش حاضر ضمن استخراج اين فضائل از روايات مرتبط با معراج به شيوه پژوهش كيفي و بررسي اطلاعات گردآوري‌شده به «روش توصيفي تحليلي» آن‌ها را ازلحاظ كيفيت بيان، به سه بخش بيانات، مكتوبات و تجليات تقسيم نموده و به سبب اولويت نوع ارتباطشان به سه بخش ارتباط باخدا، ارتباط با پيامبر(ص) و ارتباط با خلق تقسيم كرده است. بدين ترتيب باوجود اهميت فراوان و نيز كميت و كيفيت فوق‌العاده اين فضائل، نتيجه به‌دست‌آمده نشان داد كه يكي از مهم‌ترين اهداف معراج پيامبر اكرم (ص)، تبيين و تبليغ اين فضائل و مقامات است و به‌طوركلي اين ابلاغ از اركان اصلي معراج به شمار مي‌آيد. اين پژوهش در انتها به شرح يكي از آن فضائل يعني لقب «اميرالمؤمنين ع» براي حضرت علي (ع) پرداخت. لقب «اميرالمؤمنين (ع)» منحصربه‌فرد بوده و نسبت به ساير القاب حضرت از جامعيت نسبي برخوردار است. هم‌چنين مي‌تواند دال بر ولايت علوي و خلافت بلافصل ايشان باشد.