بررسي رابطه‌ كنش هاي اجتماعي با دانش محيط زيستي (موردمطالعه : ساكنان شهر بوشهر)

هدف كلي اين مقاله به بررسي رابطه كنش هاي اجتماعي، ارتباط با طبيعت با دانش محيط زيستي شهروندان ساكن بوشهر پرداخته است. اهميت محيط زيست چه در ابعاد منطقه اي و ملي و چه در بعد بين المللي ضرورت توجه علمي به عوامل مختلف به ويژه نقش عوامل انساني در تخريب يا حفظ محيط زيست را به همراه داشته است. در اين راستا، رابطه انسان و محيط زيست به صورت خاص مورد توجه جامعه شناسان و انديشمندان علوم اجتماعي سراسر جهان قرار گرفته است.اين پزوهش بصورت پيمايش انجام شده است وجامعه آماري افراد ساكن شهر بوشهر بوده كه با استفاده از جدول لين تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه تعيين و با استفاده از شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار تحقيق پرسشنامه بوده كه تحليل آن از طريق نرم افزارآموس صورت گرفته است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد ميان متغير كنش هاي اجتماعي، ارتباط باطبيعت با متغيردانش محيط زيستي رابطه معنادار وجود دارد. نتايج معادلات ساختاري نشان داد كه شاخص ريشه ميانگين برابر 0.07، نسبت كاي اسكوئر به درجه آزادي برابر 2.95، برازش مقتصد نيز برابر0.92 مي باشد. با توجه به شاخص هاي معادلات ساختاري مدل هاي ارائه شده از برازش خوبي برخوردار بوده. نتيجه اينكه كنش هاي اجتماعي و رابطه با طبيعت نقش مهمي در دانش هاي محيط زيستي دارند.