شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي رهبري كارآفرينانه و تأثير آن بر كارآفريني سازماني در شركت سايپا

اين مقاله براساس پژوهشي توصيفي به روش آميخته، به‌منظور شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي رهبري كارآفرينانه و بررسي تأثير آن بر كارآفريني سازماني در شركت خودروسازي سايپا در زمستان سال 1399، تدوين شده است. بخش كيفي پژوهش مبتني بر روش تحليل محتوا و بخش كمي نيز به روش پيمايشي انجام گرفته است. جامعه آماري، در بخش كيفي شامل اعضاي هيئت‌مديره و مديران ارشد شركت خودروسازي سايپا و در بخش كمي، شامل مديران مياني و روسا و كارشناسان بوده و شيوه نمونه‌گيري نيز به‌ترتيب هدفمند و تصادفي طبقه‌اي بوده است. داده‌هاي كيفي از طريق مصاحبه با 14 نفر از گروه خبرگان و داده‌هاي كمي نيز از طريق تكميل پرسشنامه توسط 358 نفر گردآوري شده است. پس از كدگذاري، تحليل و طبقه‌بندي داده‌هاي كيفي، مقوله‌ها، مؤلفه‌ها و ابعاد رهبري كارآفرينانه، شناسايي شدند و به‌منظور تدوين پرسشنامه استفاده شدند. داده‌هاي كمي نيز براساس تحليل عاملي تأييدي و مدل ساختاري با استفاده از نرم‌افزار‌هاي ليزرل و اسمارت پي‌ال‌اس تحليل شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش، مدل رهبري كارآفرينانه با شناسايي و تعيين 5 بعد و 13 مؤلفه شامل هدايت‌گري (هدف‌گرايي، الهام‌بخشي و الگوسازي)، تسهيل‌گري (قابليت ادراكي، قابليت ارتباطي، توانمندسازي)، حمايت‌گري (ايجاد تعهد، ايجاد انگيزه و هوش ‌هيجاني)، مربي‌گري (جهت‌گيري ‌تيمي و مشاركت‌جويي) و عامل كارآفريني (قابليت‌ حرفه‌اي و قابليت كارآفريني)، طراحي و ارائه شده است. نتايج مربوط به شاخص‌هاي ارزيابي مدل‌ اندازه‌گيري يعني تحليل عاملي تأييدي مرتبه دوم و مدل ساختاري آزمون‌شده در اين پژوهش ازجمله معيار‌هاي روايي و پايايي و شاخص‌هاي برازش مدل‌ها، نشان‌دهنده قابل قبول و مناسب‌بودن آن‌هاست. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار رهبري كارآفرينانه بر كارآفريني سازماني در شركت سايپا، در وهله اول عامل كارآفرين بودن خود رهبران و در وهله دوم عامل هدايت‌گري رهبران است.