اثر درماني سلول‌هاي بنيادي بر كاهش ميزان چسبندگي‌هاي داخل رحمي: مقاله مروري

مقدمه: سندرم آشرمن (AS) يك اختلال اكتسابي و مقاوم به درمان در زنان است كه در حال حاضر روش‌هاي درماني آن محدود و غيرمؤثر است. درمان‌هاي مبتني بر سلول‌هاي بنيادي اخيراً به روشي جديد براي درمان آسيب‌هاي بافتي و فيبروز تبديل شده است. امروزه سلول درماني به‌عنوان يك استراتژي جديد براي بازسازي و مديريت اختلالات آندومتر مانند سندرم آشرمن پيشنهاد شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسي خلاصه‌اي از پژوهش‌هايي كه نقش كليدي سلول درماني را در درمان اختلالات و چسبندگي‌هاي داخل رحمي نشان داده‌اند، انجام شد.روش‌كار: در اين مقاله مروري مقالات مرتبط با نقش سلول‌هاي بنيادي در پيشگيري و درمان چسبندگي‌هاي داخل رحمي در پايگاه‌هاي اطلاعاتي از جمله ISI، Google scholar، PubMed، Scopus و SID با استفاده از كلمات كليدي Asherman’s syndrome، Intrauterine adhesions، Stem cell therapy بدون در نظر گرفتن بازه زماني مورد جستجو قرار گرفتند. در پايان كار، داده‌هاي ورودي به‌صورت كيفي بررسي و تحليل شدند. يافته‌ها: مطالعات بررسي شده، پيوند سلول‌هاي بنيادي مختلف از منابع متنوع از جمله مغز استخوان، بافت چربي، مايع آمنيوتيك، جفت و خون قاعدگي را نشان مي‌دهند كه در منطقه آندومتر رحم سبب بازسازي آندومتر و بازگرداني قدرت باروري در سندرم آشرمن مي‌شوند. مطالعات صورت گرفته نشان داده‌اند كه پيوند سلول‌هاي BMSC و MenSC، نه‌تنها در مطالعات حيواني، بلكه در مطالعات باليني نيز منجر به بازسازي و شكل‌گيري ساختار بافتي آندومتر آسيب ديده شده است. در مدل‌هاي پيش باليني نيز سلول‌هاي بنيادي مشتق از بافت چربي (ASC)، سلول‌هاي بنيادي مشتق از مايع آمنيون (AFSC) و سلول‌هاي بنيادي مشتق از جفت (PSC)، توانسته‌اند از طريق افزايش ضخامت اپي‌تليال و كاهش ميزان ترشح و رسوب كلاژن، نقش مؤثري را در بازسازي و تقويت آندومتر رحم داشته باشند.نتيجه‌گيري: استفاده از سلول‌هاي بنيادي مي‌تواند نقش مهمي در بازسازي و شكل‌گيري بافت آندومتر رحم داشته باشد و مي‌تواند در پيشگيري و درمان چسبندگي‌هاي داخل رحمي مؤثر واقع شود.