تأثير برنامه مهارت‌هاي پايه بر استدلال كمي، عملكرد رياضي و حافظه فعال در كودكان پيش-دبستاني

مقدمه: عملكرد موفقيت­آميز در رياضيات، وابسته به مهارت­هاي پايه­اي­تر است هدف، تعيين تأثير برنامه آموزشي مهارتهاي پايه بر استدلال كمي، عملكرد رياضي و حافظه فعال در كودكان پيش دبستاني بود. روش پژوهش: در يك مطالعه شبه آزمايشي، از كودكان پنج تا شش سال شهرستان بروجن در سال تحصيلي 1400-1399، 38 دختر و 42 پسر به شيوه در دسترس انتخاب شدند. سپس 30 كودك (17 دختر و 13 پسر) داراي نمره يك انحراف معيار پايين­تر از ميانگين در آزمون هوش استنفورد- بينه و آزمون سنجش مهارت­هاي پايه، به عنوان كودكان در معرض خطر اختلال رياضي شناسايي و در گروه آزمايش و كنترل، جايگزين شدند. گروه آزمايش در 24 جلسه آموزشي شركت كردند. پس از آخرين جلسه و پنج هفته بعد، آزمون هوش استنفورد- بينه و سنجش مهارت­هاي پايه، دوباره اجرا شدند. يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس نشان داد عملكرد رياضي، استدلال كمي و حافظه فعال گروه آزمايش پس از دريافت برنامه، بهبود يافت. با توجه به ضرايب اتا به ترتيب 88%، 29%، و 83% از تغيير در استدلال كمي، عملكرد رياضي و حافظه فعال ناشي از شركت در مداخله است. نتايج آزمون بونفروني نشان داد كه تفاوت بين ميانگين استدلال كمي، عملكرد رياضي و حافظه فعال دو گروه، در مراحل پيش آزمون، پس آزمون، و پيگيري، معنادار است. بحث و نتيجه گيري: با توجه به بهبود استدلال كمي، عملكرد رياضي و حافظه فعال كودكان پيش دبستاني، مي­توان نتيجه گرفت كه گنجاندن برنامه­هاي مشابه در دوره پيش دبستاني نه تنها مي­تواند به بهبود عملكرد رياضي منجر شود بلكه از شكست­هاي تحصيلي نيز جلوگيري مي­كند.