عنوان: رابطه دانش، نگرش و مهارت والدين در مقابله با بيماري كوويد-19 با سلامت روان كودكان پيش دبستاني شهر تهران

مقدمه: دوران كودكي از مهم‌ترين مراحل زندگي است كه شخصيت فرد در اين دوران پايه ريزي مي‌گردد. سلامت روان يكي از جنبه‌هاي مهم دوران حساس كودكي مي‌باشد. اين مطالعه به منظور رابطه دانش، نگرش و مهارت والدين در مقابله با بيماري كوويد-19 با سلامت روان كودكان 6 سال شهر تهران در سال 1401 بررسي شده است. بنابراين شناسايي عوامل موثر بر سلامت روان، هدف پژوهش است. روش پژوهش: اين پژوهش يك مطالعه، مقطعي از نوع توصيفي-همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش دختران و پسران 6 سال شهر تهران كه پيش دبستاني را در سال 1401 گذرانيده اند. نمونه گيري در اين پژوهش به صورت در دسترس انجام شد و والدين كودكان پيش دبستاني در مطالعه شركت كردند. جهت جمع آوري داه‌ها از پرسش نامه‌هاي ويژگي‌هاي دموگرافيك شامل عوامل فردي، خانوادگي و اجتماعي، پرسش نامه سلامت روان كانرز فرم والدين، دانش، نگرش و مهارت محقق ساخته استفاده شد. داده‌ها با استفاده از رگرسيون، آمار توصيفي و نرم افزار آماري 23spss تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج بدست آمده نشان داد كه بين " نگرش والدين در مقابله با بيماري كوويد19" و متغيير وابسته "مشكلات رفتاري كودكان" رابطه معنادار مشاهده شد. در اين ميان بين "دانش و مهارت والدين در مقابله با بيماري كوويد 19" و متغيير "سلامت روان كودكان" رابطه معناداري نشان نداد. نتيجه گيري: آنچه مهم است نگاه دقيق به رفتارهاي كودك درون بافت خانواده و در تعامل با والدين است. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان مي دهد كه تنها متغيير نگرش والدين بر سلامت روان كودكان تاثير گذار بوده است. بر اين اساس در كنار شناسايي عوامل مرتبط با والدين در وهله نخست، اتخاذ تدابير اصلاحي بر حفظ سلامت روان كودكان بايد در نظر گرفته شود.