بررسي ضخامت كورتكس مغز در بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي با استفاده از تصاوير تشديد مغناطيسي

زمينه و هدف: ناهنجاري هايي كه در ساختار كورتكس مغز بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي وجود دارد به وسيله تصاوير تشديد مغناطيسي(MRI) قابل شناسايي است. اما با اين وجود بسياري از اين بيماران حتي چند سال پس از بيماري MRI طبيعي دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسي و مقايسه ضخامت كورتكس مغز بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ و راست با افراد سالم با استفاده از تصاوير MRI است. مواد و روش ها: در مطالعه مورد شاهدي حاضر از تصاوير MRI 14فرد مبتلا به صرع لوب گيجگاهي راست، 19 فرد مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ و 20 فرد سالم استفاده شد. ميانگين ضخامت كورتكس مغز اين بيماران با كمك نرم افزار FREESURFER محاسبه شد. در نهايت با استفاده از آزمون يوي منويتني نواحي مختلف از كورتكس مغز متاثر از بيماري صرع در سطح 05/0 از معيار نرخ كشف اشتباه، مشخص و معرفي شد. يافته ها: بيماران مبتلا به صرع لوب گيجگاهي چپ در مقايسه با افراد سالم در لوب سينگوليت، قدامي، پس سري و آهيانه اي ضخامت كورتكس كمتري داشتند. آتروفي ضخامت كورتكس در بيماران صرع لوب راست نسبت به افراد سالم در نيمكره راست در لوب پس سري در ناحيه lateral occipital ديده شد. بين ميانگين ضخامت كورتكس مغز در بيماران صرع لوب گيجگاهي راست و چپ اختلاف معني داري ديده نشد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان دهنده وجود تغيير و اختلال در ضخامت ماده خاكستري در نواحي مختلف كورتكس مغز بيماران صرع لوب گيجگاهي به عنوان اثرات اين بيماري بر روي كورتكس مغز بود.