بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و فكري با خروجي هاي حسابرسي

پژوهش حاضر به دنبال بررسي رابطه بين سرمايه اجتماعي و فكري با خروجيهاي حسابرسي (كيفيت حسابرسي، تأخير در گزارش حسابرسي و نوع اظهارنظر حسابرسي) شركتهاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار ايران ميباشد. به عبارتي اين پژوهش به دنبال يافتن پاسخ اين سؤال است كه آيا سرمايه اجتماعي و سرمايه فكري ميتواند بر كيفيت حسابرسي، تأخير در گزارش حسابرسي و نوع اظهارنظر حسابرس تأثير مطلوبي داشته باشد؟ بدين منظور، براي آزمون فرضيه ها از مدل رگرسيون چند متغيره استفاده گرديد. فرضيه هاي پژوهش نيز با استفاده از نمونهاي متشكل از 1310 مشاهده پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار ايران طي سال‌هاي 1391 تا 1397 و با بهره گيري از الگوي رگرسيوني چندگانه مبتني بر تكنيك داده هاي تابلويي و مدل اثرات ثابت و تصادفي مورد آزمون قرار گرفت. همچنين براي محاسبه كيفيت حسابرسي از تحليل عاملي اكتشافي 5 متغير (دوره تصدي، تغيير حسابرس، بزرگي مؤسسه حسابرسي، استقلال مالي حسابرسان و تجديد ارائه صورت‌هاي مالي) استفاده شده است. يافته هاي به‌دست آمده حاكي از آن است كه بين سرمايه اجتماعي و سرمايه فكري با كيفيت حسابرسي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد و بين سرمايه اجتماعي و سرمايه فكري با تأخير در گزارش حسابرسي رابطه منفي و معناداري وجود داشته است اما بين سرمايه اجتماعي و سرمايه فكري با نوع اظهارنظر حسابرس (گزارش مقبول) رابطه مثبت و معناداري برقرار بوده است. از آنجا كه پژوهش حاضر اولين پژوهشي است كه به بررسي چنين موضوعي در بازارهاي نوظهور ايران پرداخته لذا به استفاده كنندگان، تحليلگران و نهادهاي قانوني اطلاعات سودمندي در خصوص تأثير سرمايه اجتماعي و فكري كه تأثير بسزايي بر خروجي هاي حسابرسي دارد، ارائه مي دهد. همچنين نتايج اين پژوهش به توسعه علم و دانش در اين حيطه كمك شاياني ارائه و شكاف موجود در ادبيات را برطرف مي سازد.