حق بهره‌مندي از شير مادر در اردوگاه پناهندگان در پرتو نظام بين‌المللي حقوق بشر

تغذيه با شير مادر يكي از مهمترين ،ضروريات در فرايند سلامت و رشد و نمو شيرخواران است. محققان فعال در حوزه ي سلامت و بهداشت معتقدند كه تغذيه با شير خشك به جاي شير مادر مي تواند سلامت نوزادان و شيرخواران را به خطر انداخته و به سوء تغذيه و كم رشدي آنها منجر شود. با توجه به توصيه هاي سازمان جهاني بهداشت و حساسيت هاي موجود در زمينه ي تغذيه ي نوزادان با شير مادر در بيشتر كشورهاي جهان عرضه و ارائه ي شير خشك با محدويت هاي جدي مواجه است. از سوي ديگر بحران هاي، اجتماعي، اقتصادي و امنيتي در نقاط مختلف دنيا جهان را با چالش افزايش تعداد آوارگان و پناهندگان مواجه كرده است برخي از كشورهاي جهان با هدف اسكان موقت آوارگان و كمك به آنها اردوگاه هاي موقتي را در نقاط مرزي خود برپا كرده اند و تعداد زيادي از زنان و شير خواران در اين اردوگاه ها اسكان يافته اند با توجه به ارائه ي شير خشك در اين اردوگاه ها در قالب كمك هاي بشر دوستانه وضعيت تغذيه ي نوزادان و شيرخواران و همچنين مسائل مربوط ط به سلامت و رشد و نموشان به يك نگراني حقوق بشري تبديل شده است. پژوهش حاضر با توسل به شيوه ي تحليلي - توصيفي در پي يافتن پاسخي مناسب براي دو پرسش است؛ اول اينكه آيا طبق قواعد بين المللي حقوق بشري حقي به نام حق بر بهره ره مند شدن از شير مادر وجود دارد؟ دوم اينكه با توجه به شرايط اضطراري موجود در اردوگاه هاي پناهندگان آيا دولت ها، طبق حقوق بين الملل تعهدي در راستاي تأمين حق شيرخوارگان پناهنده جهت تغذيه با شير مادر دارند؟ علي رغم تأكيد مكرر بر اهميت تغذيه با شير مادر در اسناد مختلف بين المللي، نمي توان مدعي شد كه حق مستقل و مشخصي به نام حق بر تغذيه با شير مادر در چارچوب نظام بين المللي حقوق بشر به رسميت شناخته شده است هر چند مي توان از اين حق به نحو غير مستقيم و با توسل به حق بر غذاي كافي و حق بر سلامت دفاع كرد.