برقراري توازن ميان نقش‌هاي شغلي و خانوادگي: تجربه‌ي زنان شاغل در شهرداري شهر تهران

اين مطالعه با هدف واكاوي و شناخت تجربه زيسته زنان شاغل در شهرداري شهر تهران از ايفاي همزمان نقش‌هاي شغلي و خانوادگي انجام شد. رويكرد اين پژوهش كيفي و روش آن پديدارشناسي بود.حجم نمونه بر اساس سطح اشباع نظري مشتمل بر 27 زن شاغل داراي فرزند زير 12 سال است. شيوه‌ي گردآوري داده‌‌ها مصاحبه عميق و روش تحليل يافته‌‌ها، تحليل مضمون است كه به سه شيوه كدگذاري باز، محوري و انتخابي استخراج شدند. يافته‌ها نشان داد مادران شاغل درشهرداري در دو جهان متفاوت رفت‌و‌آمد دارند، يك جهان كه بر روابط صميمي و همدلي و عشق و علاقه و جهان ديگر بر هدفمندي، بازدهي، نظم و سلسه مراتب اداري بنا شده است. مادران شاغل دستيابي به فرصت‌هاي كاري و الگوي خانواده دو دستمزدي را ضرورت اقتصادي و شاخصي از شأن و هويت اجتماعي تفسير مي‌نمايند. انتظارات نقشي مضاعف و تعارض سه‌گانه زماني، تنشي و رفتاري را با سختي تمام درك كردند. استرس پنهان ناشي از قضاوت‌هاي مكرر و انگ خوب نبودن در مادري به مقدار كافي و فرار از كار در پاس شيردهي از تجربه آنهاست. در نتيجه لازم است كه درك پيچيده‌تري از نيازهاي مختلف مادران شاغل وجود داشته باشد. تسهيل اشتغال زنان و كاهش تعارض كار – خانواده، در شرايطي كه خانواده‌ها نيازمند مشاركت اقتصادي زنان هستند، و زنان نيز تمايل زيادي به اشتغال دارند، نيازمند تغييرات اساسي در ساختار شغلي، قوانين و سياست‌هاي حمايت از خانواده و تسهيل برون‌سپاري مسئوليت‌هاي خانگي و حمايت از افزايش مشاركت مردان در امور داخل خانه است.