اصلاح سطحي نانوبلورهاي سلولزي با استفاده از پلاسماي راديوفركانسي

در اين تحقيق تاثير پلاسماي راديوفركانسي هگزامتيل‌دي‌سيلوكسان (HMDSO) روي خواص فيزيكي و آب گريزي نانوبلورسلولز (CNC) بررسي شده است. از اين رو شاخص بلورينگي، تغييرات در گروه‌هاي عاملي، توپوگرافي سطح فيلم ها، پايداري حرارتي CNC و نانوبلورسلولز بعد از تيمار پلاسما (mCNC)، پراكنش در حلال‌هاي قطبي و غير قطبي و زاويه تماس استاتيك بررسي شدند. طيف‌بيني XRD، عدم تغيير شاخص بلورينگي CNC را در اثر تيمار پلاسما نشان داد. جايگزيني بخشي از گروه‌هاي هيدروكسيل با گروه‌هاي Si به‌وسيله طيف‌سنجي FTIR تاييد شد. تصاوير ميكروسكوپ نيروي اتمي (AFM)، افزايش ناهمواري سطح فيلم mCNC را نشان داد و آناليز حرارتي TGA، افزايش ميزان پايداري حرارتي mCNC را نسبت به CNC به اثبات رساند. بهبود خواص آب‌گريزي mCNC به‌وسيله اندازه‌گيري زاويه تماس نشان داده شد. همچنين بررسي پراكندگي mCNC در استون نشان داد كه تيمار پلاسماي HMDSO روشي مناسب براي پراكنش بهتر و پايدارتر mCNC در حلال هاي غير قطبي است.