رابطه ميان حمايت سازماني ادراك شده و بازآفريني شغل در پرستاران بيمارستان: نقش تعديل گر درهم تنيدگي شغلي

زمينه. هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بين حمايت سازماني ادراك شده و بازآفريني شغل با در نظر گرفتن نقش تعديل گر درهم تنيدگي شغلي پرستاران بود. سه بعد اصلي در نظر گرفته شده براي مفهوم بازآفريني شغل عبارت بودند از: بازآفريني وظيفه اي، بازآفريني رابطه اي و بازآفريني شناختي. روش كار. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي، از لحاظ روش تحقيق توصيفي-تحليلي و از لحاظ شيوه گردآوري داده ها پيمايشي بود كه بين پرستاران شاغل در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي قم انجام گرفت. نمونه مطالعه شامل 269 نفر از پرستاران بود كه با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه هاي استاندارد اسلمپ و ولابروديك (۲۰۱۳)، ايزنبرگر و همكاران (۱۹۸۶) و فلپس و همكاران (2009) استفاده شد. تحليل داده با روش مدل سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار Smart PLS3.2.6 انجام شد. يافته ها. يافته هاي پژوهش نشان داد كه حمايت سازماني ادراك شده بر ابعاد رابطه اي (ضريب مسير ۶۵۱/0) و شناختي (ضريب مسير ۶8۱/0) بازآفريني شغل پرستاران تأثير مثبت و معناداري دارد. در حالي كه اين رابطه در مورد بازآفريني وظيفه اي معنادار نبود (آماره تي 0/836). علاوه بر اين، درهم تنيدگي شغلي در رابطه بين حمايت سازماني ادراك شده و همه ابعاد بازآفريني شغل پرستاران نقش تعديل كنندگي معناداري داشت (ضرايب مسير ۴۶۱/0، 0/472و 0/642). نتيجه گيري. با توجه به اينكه يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه حمايت سازماني ادراك شده بر بازآفريني شغل پرستاران در ابعاد رابطه اي و شناختي اثرگذار است، به مديران و مسئولان دانشگاه علوم پزشكي قم پيشنهاد مي شود در شرايط پيچيدگي مشاغل امروزي و لزوم در نظر گرفتن نقش پرستاران در طراحي مشاغلشان، براي ادراك كاركنان از حمايت سازمان اهميت قابل ملاحظه اي قائل شوند.