ارزيابي ميزان مطابقت عملكرد بخش اورژانس بيمارستان با راهنماهاي باليني؛ يك پژوهش موردي

زمينه. راهنماهاي باليني متوني توسعه يافته براي كمك به پزشكان و بيماران، در تصميم گيري جهت انتخاب مناسب ترين مراقبت بهداشتي هستند. اين مطالعه به ارزيابي ميزان مطابقت عملكرد بخش اورژانس با راهنماهاي باليني در مركز آموزشي درماني سيناي شهر تبريز پرداخته است. روش كار. اين پژوهش از نوع توصيفي، تحليلي مي باشد كه به صورت موردي در بيمارستان سينا، زير نظر دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام گرديده است. در مرحله اول، به عنوان ابزار پژوهش، چك ليستي جهت ارزيابي راهنماهاي باليني تنظيم گرديد كه از نظر روايي و پايايي مورد تاييد قرار گرفت. در مرحله دوم، به صورت مقطعي و در بازه زماني يك ماهه تمامي پرونده هاي پزشكي افراد مراجعه كننده به سطح 1 و 2 ترياژ بر اساس چك ليست تنظيم شده، مورد بررسي قرار گرفت و نتايج كمي حاصل، وارد نرم افزار SPSS گرديده و با توجه به نرمال بودن داده ها، با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و آزمون هاي (ANOVA, t-test) تحليل گرديد. يافته ها. با توجه به كسب ميانگين (0/097±1/72 ) در اين مطالعه، ميزان رعايت راهنماهاي باليني بالاتر از حد متوسط ارزيابي گرديد. همچنين بين هيچ يك از متغيرهاي دموگرافيك و نمره ميانگين كل رعايت راهنماها، رابطه معني داري وجود نداشت (0/05 p-value). با اين حال در ميان ساير متغيرها، بين محل ويزيت بيمار، زمان و نوع تعيين تكليف بيمار با نمره ميانگين كل رعايت راهنماها، رابطه معني داري وجود داشت (0/05 p-value).مطابق آزمون رگرسيون نيز بين محل ويزيت بيمار و ميانگين رعايت راهنماهاي باليني، رابطه معني داري وجود داشت (0/05 p-value). نتيجه گيري. با در نظر گرفتن متغيرهاي تاثير گذاري همچون محل ويزيت بيمار، زمان و نوع تعيين تكليف بيمار بر رعايت راهنماها و بهبود هر چه بيشتر وضعيت اين متغيرها، مي توان ميانگين رعايت راهنماهاي باليني را باز هم بهبود بخشيد.